Het is gelukt! Hier zijn we ongelooflijk blij mee. Dit klusje was een hele zware. De natuurstenen schouw, welke we vorig jaar uit een huis hier in het dorp hebben gehaald, staat nu netjes bij ons in de toekomstige woonkamer-keuken. Het opbouwen was een heel karwei. Je hebt te maken met gewone rotsblokken die aan twee zijden vlak gemaakt zijn. Het is een uiterst secuur werkje. Alles moet waterpas staan en je kunt niet even ergens iets vanaf halen. Met karretjes hebben we de stenen die buiten lagen naar binnen gereden. Met cement hebben we de zaak gefixeerd. Normaal bouwen ze zo'n schouw half in de muur. Wij hebben de hele schouw tegen de muur aangezet omdat we links en rechts van de schouw een voorzetmuur gaan plaatsen voor extra isolatie. Dat wil zeggen dat de twee belangrijke stenen die de liggende steen dragen niet half in de muur verankerd zitten. Hier hebben we dus een andere solide oplossing voor moeten verzinnen. De laatste liggende steen was het zwaarst. 250 kg schoon aan de haak. Niet te tillen. Jean onze buurman, hij komt meerdere malen per week de boel inspecteren en vind het geweldig hoe alles gerestaureerd wordt, stond alweer klaar met zijn tractor om de steen op hoogte te tillen. Binnen bij de deur had ik een stellage in elkaar gezet waarop de steen gelegd moest worden. Daarna konden we de stellage met steen in zijn geheel naar de schouw rijden. De dag daarna, na het uitharden van het cement, hebben Felicia en ik de steen stapje voor stapje omhoog getild door er steeds een blok hout onder te leggen. Spannende momenten hoor. Het laatste kleine stukje hadden we toch echt brute kracht nodig van Pascal, een vriend uit het dorp. Hem snel opgehaald en vervolgens met z'n tweetjes de laatste centimeters getild. Een euforisch moment voor ons allen. Als alles netjes afgewerkt is en de voorzetmuur staat dan kan onze Aga Stanley rangecooker eindelijk op zijn plek waar hij thuis hoort in een oude boerderij, in een natuurstenen schouw!
Het weblog van Felicia, Sjoerd, Anne en Noah Groenendaal
Lees de verhalen en belevenissen over ons leven hier en over de ontwikkeling en verbouwingen van ons vakantiedomein Le Petit Pauliat, gîtes en safaritenten in Pauliat, Treignat, Allier in Frankrijk.
joie de vivre (la ~ (v)) levenslust (de ~ (m)), levensvreugde (de ~ (v)), levensgenot (znw.)... op het Franse platteland.
Felicia en Sjoerd, geweldig stukje werk wat jullie weer verzet hebben. Heerlijk dat nu 't fornuisgeplaatst kan worden. Weer een zware klus geklaard. Proficiat.
BeantwoordenVerwijderenVanmiddag Saskia Hoogaards, man en zoontje tegengekomen en moest jullie hun groeten overbrengen. Bij deze dus. Groetjes en knffels, ook voor Anne en Noah, (o)ma José
Dank je José. We zijn er inderdaad erg blij mee. Was een pittig klusje. Kus van ons allemaal!
VerwijderenWow, dat ziet er super uit.
BeantwoordenVerwijderenTres belle: chapeau!
Groeten van Bert, Mireille, Carlijn & Ellenoor
Hé Brinkmannetjes! Dank je! Alles goed met jullie en de meiden? A bientôt.
VerwijderenGeweldig, je bouwupdates. We hebben zelf een huis in de Haute-Marne en in mijn schaarse tijd probeer ik dat ook op te knappen. Dit soort verhalen en - vooral! - foto's stimuleert enorm.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes van Tom uit Antwerpen
Dank je Tom. Wat leuk om te lezen dat het je stimuleert. Heb je zelf ook een blog zodat ik ook jouw verbouwingen kan volgen? Groeten Sjoerd.
VerwijderenIk zal je per email wat links sturen van picasa-mapjes. Maar je bent me toch echt wel de baas, als ik zie wat je allemaal zelf doet: chapeau ;)
BeantwoordenVerwijderen