Stalvloer

Enige tijd geleden ben ik begonnen met het slopen van de oude stalvloer voor onze toekomstige nieuwe woonkamer. De vloer was een mengeling van zand, dikke kleigrond, grote kiezels aangevuld met cement en prachtige oude pavéstenen (dat zijn van die mooie platte grote natuurstenen). Omdat deze schuurvloeren niet geïsoleerd zijn zullen we hier toch een betonvloer in moeten leggen. Dus alles moest eruit met een diepte van ongeveer twintig centimeter. Zoals ik al zei was ik begonnen om de vloeren er uit te bikken gewapend met luchtdrukbeitel en oeroude pikhouweel. Dit werkje was pittig en eigenlijk niet te doen. Dus hebben we de hulp ingeroepen van boeren om ons heen. Een bobcat was nodig of een minigraver. Samen met Jean zijn we langs een aantal boeren geweest met de vraag of zij ons misschien zouden kunnen helpen. Dit bleek toch moeilijk te zijn. Omdat het een behoorlijk oppervlak betreft zou dit ook veel werkuren betekenen en dat is nou juist hetgeen wat de actieve boertjes missen. Maar ze wilde ons wel helpen met het afvoeren van het puin, dit kunnen ze namelijk zelf goed gebruiken om hun boerenpaden mee te verharden. Uiteindelijk hulp ingeroepen van Combeau Terrassement uit Boussac. Voor hem is dit dagelijks werk. Alleen om rechtstreeks met hem een afspraak te maken is altijd moeizaam, de man komt om in het werk. Maar via een aantal behulpzame boeren uit onze omgeving wordt het een ander verhaal. Dus Combeau werd snel geregeld en gisteren stond hij dus bij ons op de stoep met een geweldig apparaat. Boer Bernard had van te voren al zijn trekker met aanhanger op de cour gezet voor het puin en boer Jean zou komen met trekker en aanhanger voor het afvoeren van het zand (dit kunnen we zelf goed gebruiken voor het aanvullen van de bloemenperkjes). Direct werd er begonnen met het uitgraven. Een flink karweitje zou uiteindelijk blijken. Het puin was meer dan er op de kar van Bernard kon. Dus togen Jean, Noah en ik naar Christophe (de cantonnier, gemeentewerker, van Treignat) om te vragen of de gemeente nog gebruik kon maken van het overige puin. Ja dat kon wel geregeld worden alleen niet vandaag. Leg het maar ergens op een hoop dan komen we het volgende week halen met een graafmachine en een grote aanhanger. Geweldig al die hulp van iedereen. Ondertussen was Combeau druk bezig met uitgraven. Ook de oude, lelijke voederbakken (anders hadden we ze wel geintegreerd in onze toekomstige woonkamer) werd gesloopt. Na vier uur graven was er een mooi vlak vloertje onstaan en kunnen we gaan voorbereiden voor de aanleg van een nieuwe vloer en vloerverwarming. Op naar de volgende grote klus.

Koolmees

We hebben een koolmeesfamilie in ons vogelhuisje zitten. De hele dag door is er bedrijvigheid. Rupsen worden af en aan gevoerd. De kleintjes zitten luid kwetterend met hun snaveltjes open voor de ingang van het huisje. Pa en moe doen hun uiterste best om de maagjes gevuld te houden. Binnenkort zullen ze wel uitvliegen.

Klusmannen

Terwijl de klusvrouwen druk aan het wieden en schilderen waren. Hebben de klusmannen en tevens ook kanomaatjes, Gerben en Jeroen, zich volledig gestort op de toekomstige yogaruimte en het creatieve atelier. Vorig jaar oktober was de vloer aan de beurt, weet je nog? De komende dagen zijn de zijwanden aan de beurt. De wind had namelijk vrijspel en dit moest dichtgemaakt worden. We hebben een partijtje mooie ramen gekregen van de bakker uit het dorp. Deze wilden we gaan gebruiken om van het prachtige uitzicht te kunnen genieten zodra de wanden dicht zijn. Donderdagochtend zijn Gerben en ik begonnen met het bedenken van een werkplan. Gerben is hier een Meester in. Wat wil je ook na een jarenlange ervaring als ontwerper en uitvoerder van al zijn projecten met zijn eigen bedrijf dog design, tsja kijk maar zelf. Onze Oude Hooizolder wordt het nieuwe rustieke project wat we (even tussendoor) aanpakken. Binnen een mum van tijd had Gerben al een frame in elkaar zitten waar de diverse dichte- en openslaande ramen in zouden komen. 's Middags kwam Jeroen het inmiddels door Noah aangevulde team nogmaals versterken. En zo stonden we dus met vier man flink te zagen, schuren, timmeren en te schroeven. Na korte tijd heb je ook een prettig werkritme. Gerben als brein van het hele rustieke project. Noah als aangever van diverse handmachines, spijkers en schroeven. Jeroen als fantastisch sterke hulp met een zeer ruime ervaring als het gaat om huiselijke bouwprojecten. Helaas heb ik voor Jeroen geen vliegtuig in de tuin staan want ook zo'n object zet hij, als vliegtuigtechnicus, moeiteloos in elkaar. Na een middag hard werken was één zijkant van de schuur al helemaal dicht. De volgende dagen zijn de andere zijkant en de verdere afwerking aan bod gekomen. 's Avonds heerlijk even bijkomen van al het geklus bij het vrolijk knapperend haardvuurtje van de bakoven. Ja, de pizza's gaan hier nu regelmatig de oven in. De volgende dagen zijn de werkzaamheden onverminderd doorgegaan en het eindresultaat is dan ook fantastisch. Ons rustieke project is geslaagd! Gerben en Jeroen enorm bedankt voor jullie ongeëvenaarde kennis en kunde.

Klusvrouwen

Afgelopen dagen hebben we geweldige vrienden van ons over de vloer gehad. Gerben, Eefje, Jeroen en Anette hadden zich verenigd om hun beider zomers in te luiden door een lang klusweekend op Le Petit Pauliat te organiseren. Nou, daar zeggen wij natuurlijk geen nee tegen. Doordat de Franse aannemer al drie weken op zich laat wachten om de grote schuur uit te graven hebben we ons werkterrein moeten verplaatsen naar andere klussen in en rondom de boerderij. Vandaag het verhaal over de klusvrouwen Eefje en Anette. Op donderdag hebben zij zich vol goede moed gestort op schilder-, schoffel- en wiedwerkzaamheden. Eefje is begonnen om de raamluiken, welke nog bij het voorraam van de gîte opgehangen moeten worden, te lakken met een donkerder kleurtje en af te lakken met een soort papperig satésauslakje. Verder hebben ook wat tafels en banken en de nieuwe ramen van ons tweede huisje een lakje gekregen. Het staat er nu allemaal fris bij. Anette kwam op donderdagmiddag het team versterken en heeft zich direct gestort op het onkruid van de kruidentuin. Op vrijdag en zaterdag zijn ze ongelooflijk fanatiek bezig geweest om de cour en het pad onkruid- en grasvrij te krijgen. Het gras was namelijk weer flink omhoog geschoten tussen het grind. We willen een laatste grindlaag laten komen voordat de eerste gasten arriveren maar dan moet eerst de aannemer geweest zijn met zijn zware materieel anders is al het grind direct weer de grond ingereden. De cour ziet er weer prima uit en zal helemaal af zijn als het nieuwe grind erop ligt. Na het werken was er natuurlijk ook nog tijd voor ontspanning en tevens werd de keuken in beslag genomen om heerlijke pizza's, vlaaien en broden voor te bereiden om 's avonds de four in te kunnen gaan. Eefje en Anette een dikke zoen van ons ontzettend bedankt voor jullie vele hulp. Morgen het verhaal over de klusmannen Gerben en Jeroen.

Verjaardag Felicia!

Bonjour ma chéri. Gefeliciteerd met je 39e verjaardag. Vanmiddag ontsteken we, samen met wat vrienden uit de buurt, de four weer voor de overheerlijke pizza's. Een hele dikke kus van ons drietjes xxx

Kniehoogte

Ik ben een weekje weg geweest. Eén week kanoles geven aan leerlingen van een Nederlandse buitensportopleiding. Maar na zo'n weekje kom je weer thuis en tot mijn grote schrik zie ik dat het gras bijna kniehoog staat. Het weer had afgelopen week ook nog een handje meegeholpen door ons afwisselend op zon en regen te trakteren. Dan schiet het gras tot ongekende hoogte. Gisteren zijn we dus de hele middag bezig geweest om alles weer netjes te krijgen. Komende week wordt het 28 graden hier. De zonneweide ligt klaar!

Quatrelle (2)

Gisterenochtend was het zover. We zijn ons Renaultje 4 gaan halen. In Frankrijk is het verplicht dat de verkopende partij de auto recent gekeurd moet hebben voordat hij in de verkoop gaat. Dus is de man keurig afgelopen week naar de Controlé Technique (de in Frankrijk bekendstaande CT). Eerst is ie naar de garage gegaan waar hij een grote beurt heeft gekregen en waar ook nog een aantal kleine puntjes bijgewerkt zijn. De garagehouder was laaiend enthousiast en heeft de verkoper direct duizend euro meer geboden. Maar ja, hij was al verkocht aan ons. Ook bij de CT hadden ze nog nooit meegemaakt dat een auto van 20 jaar oud altijd glansrijk en zonder enig puntje van aandacht al die jaren door de CT heen is gekomen. Volgens mij zijn we echt tegen een diamantje aan gelopen. Het ritje van Huriel naar Pauliat was heerlijk. Halverwege zijn we gewisseld van auto en heeft Felicia het laatste stuk gereden. De R4 is toch een beetje grijs/blauw van kleur en heeft nog steeds de oude bekende gele Franse koplampen. Thuis aangekomen heb ik snel onze bus geparkeerd en overgestapt op de Quatrelle. Met z'n viertjes zijn we, even als vier kinderen kraaiend van plezier, over de boeren landweggetjes gereden. Vive la France!

Gras binnenhalen

Gisteren tegen het einde van de dag werden de boeren om ons heen een beetje zenuwachtig. Een paar dagen terug hadden ze het grasland, gelegen achter onze boerderij, al gemaaid. In keurige rijen lag het gras heerlijk te drogen in het zonnetje. Maar, zoals ik al zei, gisterenmiddag kwam er plotseling een invasie van landbouwwerktuigen het akker oprijden. Luid ronkend werd er een begin gemaakt om snel het gras binnen te halen. Een joekel van een 'grasbinnenhaalmachine' met uitspuitslurf reed in hoog tempo over het veld terzijde gestaan door een legertje van trekkers met aanhangers. Al zwaaiend kwamen de boeren iedere keer langs ons. Een mooi tafereel om gade te slaan. Tegen het einde van het binnenhalen was ook de boerin met baby op de bok naast haar man gaan zitten en werd er nóg uitbundiger gezwaaid. De kleine rakker kraaide van plezier. In de verte hoorde je het onweer al aan komen rommelen. Uiteindelijk maar een paar druppels gevallen en is de donkere hemel aan ons voorbij getrokken. Dit leverde natuurlijk wel mooie plaatjes op.

Pony knuffelen

Afgelopen weekend was Ilse, een vriendinnetje uit Oirsbeek van Anne, op bezoek. Dat was even lekker bijkletsen en bijspelen. Ilse houdt ook veel van paarden en pony's. Dus werd Ukkie extra verwend en geknuffeld. Samen met Mandy (ons Nederlandse vakantiebuurmeissie van een paar huisjes verderop die hier een vakantiehuisje hebben) die heel veel van paarden en pony's weet hebben Anne en Ilse iedere dag staan borstelen, hoeven krabben, wortels geven, water dragen en aaien, veel aaien. Zodra 's ochtends de voordeur opengaat staat Ukkie alweer luid hinnikend in de wei te wachten.

Pizza's uit de bakoven

Afgelopen weekend hebben we voor het eerst de four (de oude bakoven) echt op temperatuur gebracht. We hadden aardig wat informatie ingewonnen bij diverse boerinnekes bij ons in de buurt. Rustig aan beginnen met een vuurtje, daarna uitbouwen naar een groter vuur. Anders zouden de baksteentjes aan de binnenzijde van de oven wel eens kunnen gaan barsten. Een aantal maanden geleden heb ik al eens een klein vuurtje gemaakt maar dat was niks in vergelijking wat we nu zouden gaan doen. Er moeten een aantal fagots in. Dit zijn dunne takjes samengebonden tot een handzaam geheel. Deze schuif je zo door de opening aan de voorkant de oven in. Het vuur werd heter en heter. Zo heet zelfs dat de bakstenen aan de bovenkant van de four wit werden. Felicia heeft samen met ons bezoek, Esther, Arien, Cesar, Carlijn, José, Ilse en Elle de pizza's in elkaar geknutseld. Een waar versierfestijn voor de kinderen. Uiteindelijk hebben we de pizza's op bakplaten de oven in geschoven. De oude attributen, zoals de broodschuiver en asveger hebben we nog steeds maar werken niet helemaal met dunne pizza bodems. Dus hebben we maar een hark gebruikt om de pizza's te verplaatsen in de oven. Na 10 minuutjes kwamen de pizza heerlijk knisperend en knapperend de oven uit. Komende zomer gaan we iedere week de oven ontsteken om heerlijke pizza's te maken en natuurlijk gaan we ook brood, vlaaien en andere lekkernijen proberen. Eet smakelijk!!

Quatrelle

« De Renault 4, ook wel bekend als de R4 was een auto die tussen 1961 en 1993 werd geproduceerd door de Franse autoproducent Renault. In Frankrijk spreekt men van de 4L (uitgesproken als “Quatrelle”), wat weer “4 vleugels” betekent. »

We hebben 'm!! Na lang zoeken zijn we gisteren naar een Renaultje4 gaan kijken. Al een tijdje zijn we op zoek naar een tweede auto. Felicia heeft een bijbaantje gevonden hier op het platteland. Ze is nu de "schoonmaakdiva van Treignat". Een aantal uurtjes in de week de oudjes bij ons in de buurt helpen met poetsen, koken en gezelschap houden. Maar goed, we wilden al heel lang dé Franse plattelandsauto hebben. 2cv-tjes, mehari's, allemaal zijn ze de revue gepasseerd. Maar steeds kwamen we terug op de Quatrelle. Er rijden nog steeds R4-tjes rond. Maar ze worden steeds schaarser. Degene die te koop staan zijn al aardig uitgewoond. Sommige zien er prachtig uit maar zijn al flink op leeftijd en staan daardoor al jaren stil. Een tijdje geleden heb ik, bij mijn dagelijkse gang naar de bakker in het dorp, in zijn winkeltje eens laten vallen dat wij op zoek waren naar een Renault 4. De mensen beginnen dan met wilde gebaren te vertellen hoe geweldig deze auto was. Na enige tijd kwam de bakker naar mij toe met de mededeling dat hij misschien wel iemand wist die zijn R4 wilde verkopen. Daarna ging er weer een aantal weken overheen toen hij op het schoolplein mij vertelde dat de wagen te koop was voor een zéér, zéér mooi prijsje. De eigenaar van het karretje was al flink in de 80 en enige tijd geleden overleden. Zijn zoon wil de auto nu verkopen. Het was het bekende verkooppraatje; van een oud mannetje geweest, altijd binnen gestaan, altijd bij dezelfde garage in onderhoud geweest, het autootje is 20 jaar oud en heeft 43000 km gelopen. Dat is dus iets meer dan 2000 km per jaar. Ja, de beste man reed zijn dagelijkse gang naar de bakker en het karretje was nog nooit verder geweest dan Boussac of Montlucon. We waren benieuwd of dit verkooppraatje klopte dus hebben we de zoon gebeld voor een afspraak om 'm te komen bezichtigen. Als extra zekerheid voor onszelf hebben we Pascal (een vriend uit Treignat die werkelijk alles van auto's en motoren weet) meegenomen voor het technische gedeelte. Aangekomen in Huriel stond 'ons' R4-tje al te glimmen op de oprit. Daar stond een fonkelnieuwe Quatrelle voor de deur. De auto zag er werkelijk als nieuw uit. Felicia is 'van de kleuren' en was dolblij met de prachtige blauwe kleur, onze kleur. Geen krasje, deukje of roestplek te vinden. Zelfs de onderkant zag er puntgaaf uit. De motor als nieuw. Binnenin is de auto ook nog in originele staat. Hemelbekleding, versnellingspookje op het dashbord alles in de oorspronkelijke staat. We hebben het motortje gestart en ikzelf heb mijn hoofd onder de motorkap naast die van Pascal gehouden om ook goed te luisteren naar het ronkende geluid. Daarna zijn we met z'n vijven een rondje gaan rijden. Het is net of je op een schip zit. De wagen rijdt als een zonnetje en de vering is fenomenaal. Met gemak rijdt de oude 4L ons door het prachtige landschap. Deze beste man heeft zijn auto echt met liefde behandeld en dat gaan wij voortzetten.

Feestje

Hè, hè, daar zijn we weer! Afgelopen donderdagavond was de tent bij ons goed gevuld. Alle mede cursisten, met hun partners en kinderen, van onze Franse les hadden we uitgenodigd voor een feestje met barbecue. Donderdag was namelijk de laatste les geweest. Door de diversiteit aan nationaliteiten heeft iedereen zijn eigen specialiteit kunnen tonen. De Italianen kwamen met de meest verrukkelijke Tiramisu die ik ooit gegeten heb (ja het was grootmoeders recept!). Onze Franse juf kwam met een heerlijke Flan aanzetten. Uit Amerika pruttelde de Chicken Hotwings in een pannetje op het kampvuur. Salades, taarten, sauzen alles was aanwezig. En uiteraard zorgde de Argentijnen voor het ruime aanbod aan Argentijns vlees. Ondanks dat we allemaal onze stinkende best hebben gedaan in het afgelopen jaar op Franse les werd het toch een mengeling van fransamerikaansspaansitaliaansnederlands.