Calèche

Onze buurman Jean, de paardenman, staat iedere dag met een grote glimlach bij ons op de stoep. Zijn lach is de afgelopen weken alleen maar groter geworden. Een flinke tijd geleden vroeg hij aan mij of ik eens wilde gaan neuzen op het voor hem totaal onbekende internet. Hij was op zoek naar een andere koets. 's Zomers maken we vele malen ritjes door de landerijen met zijn oude platte hooikar. Maar Jean wil heel graag eens een echte koets hebben. Met bankjes en vooral vering. De platte kar is zwaar, zeker met veel mensen erop, en heeft geen vering. Maya, het mooie trekpaard, heeft het daardoor best wel eens zwaar tijdens die ritjes. Na enige tijd had ik diverse calèches voor hem gevonden. Een aantal telefoontjes werden er gepleegd om te horen dat de koetsen al verkocht waren. Maar bij ééntje was het raak. Hij stond wel flink zuidelijker in Frankrijk op een boerenerf. Ik gaf Jean te kennen dat ik 'm graag samen met hem en mijn busje met aanhanger wel wilde halen. Het leek me wel eens leuk om hem wat meer van Frankrijk te laten zien. Hij is nog nooit verder dan een straal van 50 km van Treignat geweest. Wij zijn veel meer bereisd en hebben heel veel hoeken van Frankrijk gezien. Maar helaas lukte het niet om de kar op onze, al grote, aanhanger te krijgen. We hebben nog even geprobeerd om bij een bevriende aannemer uit het dorp een grotere platte aanhanger mee te krijgen maar ook dat lukte niet. Na een telefoontje met de eigenaar van de koets werd er besloten dat hij de koets wel wilde brengen naar Pauliat. Jean's glimlach werd nog groter. Op de dag dat de calèche gebracht werd waren Jean en zijn moeder Jeannine al vroeg op. Omdat de beste man wel vier uur moest rijden en daardoor rond het middaguur aan zou komen had Jeannine besloten om ook voor hem een lekker maaltijdje te koken. Jeannine is 88 jaar oud en kookt nog iedere dag voor haar zoon. Felicia helpt haar eens in de week met het huishouden en is daardoor van alles op de hoogte over het wel en wee in haar huis. Bij aankomst van de koets werd er druk gekeken naar en gevoeld aan de koets. Een mooie calèche en Jean was dan ook hartstikke blij. Binnenkort gaan we hem van een nieuw laagje beits voorzien. Hier en daar gaan we het geheel nog wat verstevigen en dan hup de eerste rondjes door de landerijen rijden. Dat wordt nog gezelliger tijdens de ritjes met onze gasten deze zomer.

Onder de uilenboom

Een mooi plekje onder de uilenboom. En met een schitterend uitzicht. Daar komt de canvas lodge te staan. We hebben de haag weggehaald om er voor te zorgen dat de safaritent een mooie plaats krijgt. Binnenkort komt een graafmachine het stuk terrein vlak maken en ook de stronken worden dan verwijderd. Da's toch wel makkelijker met zo'n graafbakje dan met schep en bijl. Zodra het stuk vlak is dan kan er een begin gemaakt gaan worden met het bouwen van het houten platform. Ook worden er direct sleuven gegraven voor de aanvoer van water en elektra. Nog even geduld voor de eind foto's.

Safaritent - Canvas lodge

NIEUW vanaf 30 juni 2012!!

Dagelijks zijn we bezig om ons vakantiedomein Le Petit Pauliat te verbeteren en uit te breiden. Daarom zijn we ook heel trots dat we jullie nu een derde accommodatie aan kunnen bieden. Vanaf 30 juni, deze zomer, is het mogelijk om naast onze twee gîtes ook te kiezen uit een verblijf in een volledig uitgeruste Canvas lodge, ook wel Safaritent genoemd. Deze tenten zijn de laatste jaren enorm in trek. Wij wilden graag voor het volgende seizoen 2013 ons aanbod vergroten. Maar afgelopen weekend deed zich een prachtige mogelijkheid voor om deze safaritent al dit seizoen in onze kampeertuin op te zetten. Hier hebben wij geen moment aan getwijfeld en zijn naar het zuid-westen van Frankrijk gereden om de tent daar op te halen. De canvas lodge zal een mooi plekje krijgen en zal volledig uitgerust zijn. Ook zullen we een volledig nieuw sanitairgebouw inrichten. Dus voor degene die graag het nostalgische van het slapen onder canvas willen (her)beleven, jullie zijn van harte welkom. Kortom we zijn heel blij dat we jullie iets nieuws aan kunnen bieden. Kijk maar snel op onze website. Nieuwsgierig? Klikkerdeklik!!!

Vue magnifique

Bij gîte Le Péron ligt een heerlijk grote tuin met boomgaard. In de gaard staan verschillende appelbomen, een paar oude perenbomen, ook een kweepeer en de prachtige grote walnotenboom. De perceelgrens is de natuurlijke bocage, oftewel de overal aanwezige hagen van meidoorn en spontaan opgroeiende boompjes en struiken. Deze haag is heel belangrijk voor de bewoners van de Bocage Bourbonnais en ze wordt daarom ook door iedereen goed verzorgd. Onze tuin grenst aan de wei van buurvrouw Camille. 's Zomers wordt de wei bewoont door een ontzettend lieve pony genaamd Fanny. Ze is een al wat oudere pony en is heel erg aaibaar. Menig kinderhandje is al over het hoofd gegleden. Veel appels krijgt ze daarbij toegestopt. Nu is de haag aan de achterzijde van de boomgaard al in geen vijftien jaar meer gesnoeid. Ze was dan ook al aardig de hoogte in gegaan. Nu hadden we naar de ene kant wel al een prachtig uitzicht maar we wilde graag voor onze gasten ook aan de achterzijde het uitzicht terugbrengen. We zijn dan ook samen met Jean en Valentin gewapend met kettingzaag en heggenschaar de haag aan onze zijde en die aan de zijde van Camille te lijf gegaan. Het resultaat is een adembenemend uitzicht over de landerijen met in de verte de uitkijktoren van Toulx Sainte Croix en op de voorgrond de rondhuppelende hertjes (klik maar op de onderste foto!). Het was echt de moeite waard en de brandstapel was daarom ook gigantisch. We hebben dan ook met z'n allen staan dansen rondom het vreugdevuur.