Boomhut

Gisteren is er flink gewerkt aan een boomhut voor de stoere mannen die er hier rondlopen. Vorig jaar hadden we al een begin gemaakt aan Noah's hutje en deze is nu weer wat meer uitgebreid. Er is een ladder geplaatst, er zijn balustrades gemaakt en een paar flinke boomstronken zijn naar boven gesleept om als tafel en stoel te dienen. Voor onze jonge gasten van deze week, Finn, Yetse en Zep is deze uitkijkboomhut een heerlijk speelplekje geworden. Er wordt flink met hout gesjouwd voor het kampvuur en uit de pas gesnoeide bossage worden lange stokken gehaald die als speer kunnen dienen.

Honest Scrap Award

Ons weblog heeft een award gewonnen! In de wereld van het bloggen is er een prijs in omloop die "Honest Scrap Award" heet. Ik ben even op internet gaan kijken en ben tot de conclusie gekomen dat deze award al een tijdje rond gaat in blogland. Ik voel me zeer vereerd dat deze prijs ons toegekend is door Roelien. Zij bezoekt "Une baguette et deux croissants s'il vous plaît..." al sinds enige tijd en heeft ons uitgekozen om de award aan door te geven. The Honest Scrap Award is for bloggers 'who express themselves and write from their heart & soul'. Ik moet er wel wat voor doen. Zo moet ik nu tien dingen over mezelf gaan vertellen en met jullie delen. En ik mag drie andere blogs dezelfde prijs toekennen. Ik ben van trots vervuld en open mijn ziel voor jullie...

1. Ik heb tijdens de grove bouwwerkzaamheden hier bijna altijd werkhandschoenen aan omdat mijn handjes waarschijnlijk te teer zijn geworden door al het peddelen in het wilde water. Ik heb altijd kloven, sneeën, schrammen en splinters.
2. In mijn bureaula, waarop mijn laptop staat en vanwaar dus al deze blogverhaaltjes de wereld ingeslingerd worden, ligt steevast een zakje snoep.
3. Er zijn spaarzame momenten in mijn leven dat ik wel eens ongeduldig kan zijn ;-)
4. Zodra er weer eens een blok echte Hollandse kaas bij ons bezorgd is dan wil het wel eens voorkomen dat Felicia al na één dag misgrijpt op dit blok omdat ik de kaas 's avonds bij een 'dwdd-tje' al helemaal opgegeten heb.
5. Ik ben totaal GEEN keukenprins(es). Dat vind ik eigenlijk wel jammer. Een eitje bakken is geen probleem, ik kan best wel wat simpels maken maar een echte heerlijke uitgebreide maaltijd zoals Felicia kan dan word ik toch best zenuwachtig.
6. Schilderen heb ik een hekel aan en vind ik één van de vervelendste klusjes die we hier op Le Petit Pauliat hebben.
7. Eigenlijk ben ik best wel bang voor kippen en vooral hanen :-( Dat komt omdat, toen ik tien jaar was, ik eens aangevallen ben door een haan. En geloof me, als je tien bent dan is een op je af vliegende haan hetzelfde als een meest afschuwelijke groen-gele vuurspuwende draak. Maar ik zou eigenlijk niet zonder onze kippetjes en haan kunnen.
8. Tijdens het telefoneren ben ik net een ijsbeer. Ik kan moeilijk stilstaan. Loop de hele tijd heen en weer.
9. Ik hou van vroeg opstaan. Heerlijk voor dag en dauw in touw.
10. Ik heb er een dag over gedaan om tot nummer tien te komen. En ik ben blij dat ik het stokje nu door kan geven aan de volgende blogger:

• Tessel, omdat ik je al vanaf het begin dat jullie in Frankrijk wonen dagelijks volg. Heerlijk om te lezen. Je stukjes vol met humor. Een echte inspiratiebron voor me.

Het is er één geworden. Roelien nogmaals bedankt. Salut!

Ruigpootbuizerd

Achter ons stulpje ligt een akker van zo'n 14 hectare groot. Vroeger hoorde dat ook bij ons domeintje maar helaas is dit bij de verkoop allemaal opgesplitst verkocht. Maar goed, we hebben wel het plezier van dit prachtige uitgestrekte stuk land. Sinds een jaar is dit stuk land het jachtdomein van een ruigpootbuizerd. Een ruigpootbuizerd? Ja, volgens mij wel. Ik ben eens even flink gaan zoeken op internet en denk 'm gevonden te hebben. Het is geen gewone buizerd. Die zijn veel bruiner van kleur. We hebben veel gewone buizerd en valken hier in de omgeving maar deze is toch wel een bijzondere. Hij is veel grijs/witter dan een buizerd. Als een koning heerst hij over zijn domein. Sierlijk zweeft hij boven het akker. Soms loopt hij over het net geploegde veld op zoek naar zijn prooi. Laat zich door niks en niemand afschrikken. Dan vliegt ie weg naar een paar flinke eikenbomen aan de rand van het veld. Loerend naar een nieuw slachtoffer. Prachtig.

Anne 11 jaar!!

Yoehoe! Partytime hier! Alweer een jaartje erbij. Wat gaat de tijd snel! Felicitaties onder de knop "reacties"... ;-)

Haken (2)

Lekker zittend rondom de kachel. Het haardvuur danst vrolijk. De haaknaald gaat snel heen en weer over de wijsvinger. Er wordt gepast en gemeten. Anne, maar met name, Felicia heeft de slag goed te pakken. Prachtige creaties zijn er al gemaakt. 's Ochtends is het al lekker koud hier dus hebben we er al een paar uitgeprobeerd. Noah stapt stoer door de tuin met wéér een andere muts op. Blonde haarlokken steken er onder uit. Prachtige blauwe ogen kijken de wereld in.

Treignat

Een aantal maanden geleden heeft het gemeentebestuur, oftewel het conseil municipal, mij gevraagd om een website voor Treignat te ontwikkelen en mee te denken over het bevorderen van het toerisme hier bij ons in de gemeente. Ze hadden onze eigen website www.pauliat.com uitgebreid bestudeerd en wilde graag dat ik de gemeentesite zou gaan maken. Voor ons natuurlijk fantastisch om zo nog meer geïntegreerd te raken in de commune.

Gisterenavond was het zover en ben ik met mijn laptopje onder de arm naar de vergadering gegaan. Toch wel spannend om zo voor een wat kleinere delegatie van het conseil mijn woordje te gaan doen. De komende weken zal ik de site verder vorm gaan geven en zodra hij klaar is zullen jullie het hier lezen natuurlijk.

Casquette

Elke boer van prima leeftijd draagt er één. Sommige zijn wat vies geworden van het harde werken. Hebben hier en daar een gaatje of scheurtje erin. Maar zodra er een officieel bezoekje afgelegd wordt dan komt de 'zondagse' uit de kast. Deze ziet er netjes verzorgd uit.

Bij ons in Pauliat zie je natuurlijk Jean met een boerencasquette lopen. Maar ook Henry, Raymond, Bernard en Jean-Guy, en de andere Jean, Henry, Raymond, Bernard en Jean-Guy (want ze heten ook allemaal hetzelfde) lopen. Op de bok van iedere tractor of achter het stuur van elke witte Citroën C15 zie je weer een casquette verschijnen. Alleen als je een jongere boer tegen komt (en die hebben we hier ook voldoende. Sterker nog de jongere boer heeft de Allier ook ontdekt. Hier kun je nog voor weinig veeeeeeeeel kopen, of de boerderij zit toch al in de familie en daardoor is het makkelijk om de zaak over te nemen en de landbouwgrond om je heen op te kopen van de andere boeren) dan wil de casquette nog wel eens niet vertegenwoordigd zijn. Deze generatie gaat toch meer voor de recentere pet.

Ik vind het er altijd prachtig uitzien. Zo'n verweerde kop met diepe groeven en een brede lach met zo'n oude typerende casquette op het hoofd. Nee, je ziet ze niet bij de bakker naar buiten komen en een baguette onder de arm dragen, daarna wegfietsend met het nog knapperende stokbroodje onder de pakkendrager. Maar toch probeer ik nog vaak dit beeld met gesloten ogen voor me te zien zodra ik 's ochtends de deur van de boulangerie achter me dichttrek en ik het boertje een bonne journée toegewenst heb.

Ponywei

Het schijnt al herfst te zijn. Daar merken wij hier nog niet zo veel van. Temperaturen tot 27 graden en een heerlijk zonnetje hebben er voor gezorgd dat ik met een tussenproject ben begonnen. Een heuse stal voor Ukkie onze pony. Misschien weten jullie het nog wel dat zijn vorige noodstalletje is gesneuveld onder een oude omgezaagde eik. Dit zorgde er natuurlijk voor dat zijn stalletje wel klaar moest zijn voor dat de winter aangebroken is. Aangezien ik hier nog wel het één en ander te verbouwen heb moest dit projectje eigenlijk ergens tussengepland worden. Nu de stal klaar en hij ook nog een nieuwe poort heeft om z'n weitje af te kunnen sluiten wordt het wel weer tijd dat we aan ons eigen onderkomen verder gaan.

Vroeg

Het is vroeg in de ochtend en ik kijk naar de ontelbare sterren die aan de kraakheldere hemel staan. In de verte hoor ik een uil roepen. Ik sta buiten en snuif de heerlijke frisse lucht met een grote teug naar binnen. De horizon kleurt prachtig van diepblauw naar oranje. Ik hoor niets. Er is totale stilte. Totdat onze haan zijn keel opzet. Een nieuwe dag is begonnen.