Zomerseizoen

Het luieren is bijna voorbij. La Rentrée staat weer voor de deur. Over een paar dagen gaan de kinderen weer naar school. Ze hebben er zin in. Ons tweede zomerseizoen is fantastisch verlopen. Vandaag gaan de laatste zomergasten weer huiswaarts. Over twee weken komen de nieuwe gasten alweer. Zo'n eerste verhuurstart hadden we niet durven dromen. Gîte La Janotte is de hele zomer flink verhuurd geweest. En onze mini/micro-camping heeft ook aardig wat gasten te verwerken gehad. Kortom de zomer loopt ten einde. Laat de nazomer maar komen!

Weekendje weg

Donderdag middag gingen we een weekendje op vakantie naar de camping van Langeac. Ik vond het daar super leuk. We hebben gekanood, gezwommen en zijn ook met de bodyboard door de golven gegaan. We gingen ook naar een markt en daar heb ik een leuke spijkerpet gekocht en een lekker ijsje gegeten. Er was ook een zwembad met een bubbelbad, daar ging ik elke dag lekker in zwemmen. Op de terugweg gingen we naar een maisdoolhof, dat was best moeilijk maar wel heel leuk.

Groetjes van Anne

Steenmannetje

In 1992, 1994 en 1998 zijn wij in Nepal geweest. Nepal blijft voor ons altijd een heel speciaal land. In Nederland, Frankrijk en Nepal heeft ons leven vorm gekregen. Deze landen hebben ons levenspad aangegeven. Steenmannetjes zijn er om de juiste richting aan te duiden. Het zijn op elkaar gestapelde stenen die je terug vind in het ruige landschap. Je loopt van steenmannetje naar steenmannetje zodat je de weg niet kwijtraakt. In de meest afgelegen gebieden kom je ze tegen. Tijdens onze adembenemende trektocht naar de Mount Everest stonden ze in grote getalen langs de kant. Maar dit pad is ook best een druk bewandeld pad. De trekking door het Langtang gebied, ten noorden van Kathmandu is een stuk rustiger en ook hier stonden de steenmannetjes weer fier aan de horizon op ons te wachten. Felicia en ik hebben ook de 270 km lange wilde rivier de Sun Kosi met z'n tweetjes gekanood en ook hier vonden we op de verlaten strandjes waar we ons kampement hadden de steenmannetjes naast ons kampvuurtje. Tijdens onze eerste Europagaai kajakexpeditie op de Tamur-rivier in 1998 gaven de steenmannetjes ons wederom de juiste richting aan. En afgelopen week op de Allier gaven de steenmannetjes Anne en Noah aan op het juiste pad te zitten. Omdat steenmannetjes gemaakt worden door de mens die ze passeert heeft ook Anne een mooi exemplaar achtergelaten voor de volgende die er langs trekt.

Kanotocht op de Allier

Dinsdag ben ik samen met m'n kinderen en een aantal kanovrienden de Gorges de l'Allier gaan herontdekken. Jazeker, herontdekken omdat wij hier in de vroege jaren 90 met ons kanobedrijf Europagaai heel veel kanotrektochten georganiseerd hebben. Daarom is deze rivier geen onbekende. Maar voor de kinderen wel. Maandag namiddag vertrokken we naar Langeac om ons aan te sluiten bij Eric en Babette. Daar aangekomen stond de barbecue al te roken. En op dinsdag zijn we een flink stuk gaan varen boven Langeac. Dit stukje van de Allier ligt zo'n twee uur rijden bij ons vandaan. Voor Noah zou het een langer stukje peddelen worden. Anne zat bij mij in de topoduo, een twee-persoons wildwaterkajak. De spanning begon te stijgen toen we naar het beginpunt reden. Af en toe zie je de stroomversnellingen in de diepte van de vallei. De waterstand was niet echt hoog dus dat betekent dat je hier en daar wel wat steentjes zou gaan raken. Maar dat mocht de pret niet drukken. In tegenstelling tot de Sioule (onze huisrivier) volgen hier de stroomversnellingen elkaar in rap tempo op. Ideaal dus om ervaring op te doen. Alle stroompjes werden knap genomen en aan het einde van de dag hadden Anne en Noah ongeveer 11 kilometer in de armpjes zitten. Bij het eindpunt is een leuke stroomversnelling en daar werd nog uitgebreid geoefend. 's Avonds weer teruggereden naar huis om alle verhalen aan Felicia te vertellen.

Minicamping

Op ons terrein hebben we een veldje ingericht als minicamping. Eigenlijk een micro-camping. Speciaal voor vrienden, familie en bekenden. Hier wordt gretig gebruik van gemaakt deze zomer. De gîte zit helemaal volgeboekt dus komen onze andere gasten graag met een tentje, camper, vouwwagen of caravan bij ons kamperen. Niks geen hypercampings, megazwembaden, gigaglijbanen en animatieteams. Nee, back to basic en terug naar de natuur... maar wel met De Ruijter en Calvé binnen handbereik ;-)

Klavertje Vier

Eindelijk na jaren zoeken heeft Noah vandaag zijn eerste klavertje vier gevonden! Hij dacht er aan toen ie achter in de wei stond en plots zag hij het klavertje. The Law of Attraction.

Verrassing

Gisteren werden wij door onze gasten getrakteerd op een overheerlijke barbecue. Alles werd uit de kast gehaald en het resultaat mocht er zijn. Heerlijke salades, vers fruit, vis, vlees, kaasplankje en een zelfgemaakt aperitief. We hebben de hele avond lekker zitten smullen bij het kampvuur. En als toetje mochten de kinderen zelf hun marshmellows roosteren boven het vuur.

Kanotocht op de Sioule (2)

Rustig glijdt de kano door het water. De stilte en schoonheid zijn enorm. Alleen de kinderstemmetjes hoor je luid en duidelijk. Er wordt gelachen. Plotseling hoor je een vaag geruis. Het geluid neemt toe. Oh jee, dit is waar Sjoerd ons voor gewaarschuwd heeft. Stroomversnellingen. De bedding wordt smaller. Je ziet steeds meer stenen in de weg liggen. Hoe kom ik hier heelhuids doorheen. "Jongens, er komt een stroomversnelling aan en die gaan we bedwingen. Probeer je kano goed te blijven sturen. Puntje stroomafwaarts houden. En blijf zeker een beetje peddelen. Je zult stenen raken omdat de waterstand niet hoog is. Door je snelheid buts je er overheen. OK? OK! Go for the waves!!". De kinderen die voorin zitten doen hun uiterste best. Zodra het wat spannender wordt gaan de peddelbladen wat minder vaak het water in. Maar papa of mama die achterin zit peddelen en sturen of hun leven er van afhangt. OK hier gaan we. Peddelen. Peddelen! Sturen. Keien doemen er op. Groot en klein. De kano raakt de stenen maar door je snelheid schiet je er over heen. Zo niet dan draait je kano op een kei dwars en lig je vast. Maar nu niet. Je peddelt uit alle macht en bevaart de stroomversnelling beter dan je vooraf gedacht had. Je bent er, je bent er!, zeg je tegen jezelf. Dit is leuk, geweldig! De kinderen gillen van plezier. De hele middag zijn er stroomversnellingen. De waterstand is niet hoog dus je raakt regelmatig de stenen maar de waterdruk is laag en daardoor prima te doen voor iemand die weinig tot geen kano-ervaring heeft. Halverwege parkeren we de kano's op een strandje en gaan we lunchen. De kinderen wordt geleerd hoe je het veiligste door het wilde water kunt zwemmen. Pret verzekerd. Daarna gaan we verder en doemt de pittigste stroomversnelling van de dag voor ons op. De bedding wordt weer smaller. Het water gaat sneller stromen en de keien liggen ook veel meer onder water. Daardoor ontstaan er meer golven en kleine walsjes. Dat wordt in ieder geval dwars door de golven heen een nat pak halen. Iedereen peddelt prachtig door de stroomversnelling en met een brede glimlach liggen we te wachten in het keerwater op de volgende kano's. Een stukje verder doemt het prachtige chateau van Chouvigny op de rotswanden voor ons op. Daarna nog een stukje door het prachtige landschap van de Gorges de la Sioule en dan zijn we bij het eindpunt aangekomen.