Beste trouwe gasten, blogvolgers, vrienden, bekenden en onbekenden. Wij willen allen een fijne kerst wensen en uiteraard een gezond 2012. Ondanks dat we jullie de laatste tijd wat minder bestoken met allerlei blogverhalen, blijf ons gewoon volgen in het nieuwe jaar! Joyeux Noël et bonne année.
O, o, o, veel te lang geleden. Eindelijk weer eens tijd voor een bouwupdate. Even bijpraten want er is veel werk verzet. Zoals je uit de vorige bouwupdate kunt opmaken is ons huis nog niet winterklaar. Dus halverwege september hebben we nogmaals de dozen weer bij elkaar geraapt om voor de laatste keer onze intrek te nemen in de naastgelegen gîte. Direct 
daarna zijn we begonnen met het voegen van de benedenmuur in de toekomstige woonkamer. Dit was vroeger de koeienstal en bij onze eerste bezichtiging lag hier de mest een meter hoog. Zoals je op de foto kunt zien is er nu een prachtig gevoegde binnenmuur te voorschijn gekomen. Aan de voorzijde van het dak heb ik een zinken dakgoot geplaatst. Geen vochtige muren meer. Absoluut een verbetering. De badkamer van de kinderen is klaar. We zijn zeer trots op het 
resultaat en het is verdomde leuk om iedere keer weer een ander badkamertje te voorschijn te toveren. Er zullen er nog meer volgen. De buitenwanden van de slaapkamers zijn gestuct. Een leuk klusje op eenzame hoogte. De chillzolder van de kinderen welke ze kunnen bereiken via Noah's kamer is klaar en ligt al vol met relaxkussens, speelgoed en 
spelletjes. Het dak aan de voorzijde is van binnen nu helemaal geïsoleerd en afgewerkt. We hebben er voor gekozen om na de isolatielaag een niet alledaagse afwerking toe te passen. In plaats van gipsplaten hebben we het dak afgewerkt met firetdoek en smalle latjes. Het is even wat werk maar het geeft een prachtig resultaat. Ik heb even een rekensommetje gemaakt en tot nu toe heb ik 256 latjes eerst gebeitst en daarna er tegenaan geschroefd met in totaal 2304 kleine schroefjes... Heel fijn dat het dicht is zo net voor de koude wintermaanden. Geen striemende wind meer in huis. Op naar de volgende klus.
Ik doe de deur open en snuif de ochtendgeuren naar binnen. Ik kijk naar boven, het is nog donker en zie ontelbaar veel sterren. Echt koud is het niet. In de verte kraait een haan. Onze haan wordt wakker en beantwoord zijn vraag. De ander roept iets terug, de onze ook. Ik loop naar achter en kijk uit over het zwarte veld. Het is nog te donker om de altijd voorbijtrekkende herten te zien. Over een uurtje misschien. Ik loop terug en bij de voordeur word ik begroet door onze twee nieuwe poesjes. Vorige poes Bibi is helaas deze zomer overleden. Franse vrienden uit het dorp hadden een nest jonge kittens. Deze twee jonkies komen samen uit hetzelfde nest, misschien wel tweeling, en zijn altijd bij elkaar. Er kan de komende zomer weer flink geknuffeld worden door alle kinderen die hier altijd rondlopen. Ze zijn nog klein maar worden steeds brutaler. En ze houden ervan om heerlijk in het warme zonnetje te liggen.
De herfstvakantie hebben wij doorgebracht in het prachtige Italië. Aan de kust van Ligurië tegen Toscane ligt het door Unesco beschermde natuurgebied van de Cinque Terre. Vijf prachtige idyllische vissersdorpjes ingeklemd tussen de rotsachtige kustlijn. Deze dorpjes zijn alleen via schitterend aangelegde wandelpaden langs de rotsachtige kust te voet te bereiken. 
Onze vakantie zou zich voor een groot deel daar afspelen. Bij aankomst kwam de regen met bakken tegelijk uit de hemel. Dit hield de eerste vierentwintig uur niet meer op. De volgende ochtend werd ons duidelijk dat er vijf kilometer verderop een natuurramp was gebeurd. Twee van de vijf visserdorpjes waren compleet de zee ingespoeld. Voor de mensen is het een totale ramp. Het 
gehele gebied was niet meer te bereiken. Vele doden en gewonden. De dag daarna was het weer totaal omgeslagen. Een prachtige blauwe lucht en een heerlijk temperatuurtje. Onze vakantieplannen hebben we moeten aanpassen. Maar Ligurië heeft vele mooie plekjes. De steden en dorpen Genua, Portofino, Zoagli, Sestre Levante, Moneglia. Allemaal plaatjes. Ook 
hier vind je diverse wandelroutes. De stranden van Deiva Marina en Sestri Levante zijn prachtig. Wij en vele Italianen hebben zelfs nog in zee gezwommen. Heerlijk om even de zilte lucht op te snuiven. Een bezoek aan de scheven toren van Pisa en de prachtige basiliek, de vele heerlijke Italiaanse ijsjes en de pizza's kortom een prima vakantie.
Ieder jaar rond deze tijd wordt de stilte hier doorbroken door het geroep van de kraanvogels. Het is net alsof deze grote hoeveelheden vogels elkaar aanmoedigen in hun zware trek naar het zuiden. Ze blijven maar roepen. Het is een prachtig gezicht deze enorme zwermen. In grote groepen trekken ze voorbij. Een teken dat de winter (of de herfst ;-) er aan komt. Maar daar is hier nog niets van te merken. Het is nog steeds heerlijk weer. 
We hebben ons weer volledig gestort op de verdere verbouwing van ons eigen huis. Binnenkort weer een bouwupdate hierover.
is het toch de laatste weken. Heerlijk om al die buitenklusjes, die al een tijdje op onderhoud liggen te wachten, te kunnen doen. Alle deuren en kozijnen van ons huis, gîte La Janotte en gîte Le Péron hebben weer een nieuwe laklaag gekregen. De hele tuin is winterklaar gemaakt. Ons terrein wordt afgebakend met een prachtige natuurstenen muur. Alleen deze muur was al een tijdje niet meer te zien. Klimop had de hele muur overwoekerd. Dit is funest voor het voegwerk dus alles moest er een keer afgehaald worden. Ook dat is weer zo'n klus die je ieder jaar maar weer voor je uitschuift. Ook de voorgevel heeft een belangrijke facelift gekregen. Ik heb eindelijk ons dak van een dakgoot voorzien. Deze hadden we nog niet waardoor er bij iedere regenachtige dag van die lekkere dikke regendruppels in je nek vielen zodra je de deur uitstapt. Ook hebben we weer de jaarlijkse Pauliat houtkloofdagen gehad. Ieder jaar haalt Jean de grote houtklover naar ons toe. Eerst komt hij bij ons langs om alle flinke stukken hout te splijten. Daarna rijden we naar Jean toe om het klusje af te maken door bij hem alle verzamelde stronken en andere gigantische houtblokken te kloven. Het houthok is weer goed gevuld voor de komende winter. Ook binnenshuis zijn de werkzaamheden doorgegaan. De badkamer van de kinderen is bijna klaar. Na het klussen hadden we nog tijd om te genieten aan ons meer. Regelmatig zijn we dan ook met de kinderen en de kajaks naar l'etang d'Herculat gereden om daar lekker nog wat te zwemmen en te picknicken. Verder heb ik deze gelegenheid aangegrepen om Noah te leren eskimoteren. Weet je wel, dat is jezelf in een omgeslagen kajak weer overeind zien te krijgen zonder dat je de kajak hoeft te verlaten. Na een aantal dagen lekker geoefend te hebben heeft Noah deze techniek nu onder de knie. Dolblij is ie! Vandaag gaat Anne met haar klas naar Paris. Gewoon effe een dagje Parijs aandoen. Geweldig voor haar. We zullen alle verhalen vanavond wel horen.
Eten is in Frankrijk gespreksonderwerp nummer 1. Altijd wordt er wel gevraagd wat je gaat eten die dag. Met name het repas de midi, het middageten, is de belangrijkste maaltijd van de dag. Tussen 12 en 14 uur is het stil op de Franse wegen. Ook de winkels zijn gesloten want het hele land zit aan de maaltijd. Wijzelf hebben ons vrij snel na aankomst in Pauliat aangepast aan dit levensritme. 's Middags eten we uitgebreid een warme maaltijd met une entrée (het voorafje), le plat principal (het hoofdgerecht) soms wat fromage (kaas) en natuurlijk een dessert (toetje). Het geeft je weer een stoot energie voor de werkzaamheden in de middag. Op school worden de kinderen uitstekend verwend in de middagpauze. Hier geen broodtrommeltje, glas melk of vette bek uit de snackbar. Nee, een uitgebalanceerde maaltijd van drie- of vier gangen met het onafscheidelijke water et pain (brood) erbij staat er dagelijks op het menu. In het begin van de week wordt er bekend gemaakt wat er de schoolweek allemaal in het schoolrestaurant gegeten gaat worden. Zo heeft er afgelopen week het volgende op het menu gestaan. Ziet er lekker uit toch?
Ik ben opgegroeid met de klanken van jazz, blues, dixieland en bigband muziek. Mijn vader speelt al van jongs af trompet. Mijn ouders hebben elkaar leren kennen tijdens één van deze muziekavonden. Het muzikale is altijd gebleven. Moeder heeft gezongen in een groot koor dat werkelijk heel Europa door trok. In die vroegere jaren was dat uniek. Het gebeurde 
niet vaak dat een koor de grens over kwam. Nee hoor, het koor waar zij in zong heeft in de meest prachtige steden opgetreden. Ook mijn broer en zus hebben het muzikale in zich. Mijn broer heeft pasgeleden met zijn cover-band ¿QuéPasa?, kijk maar via de link rechts hiernaast in de kolom, opgetreden bij Bavaria Open Air. Ook hij speelt trompet en blaast de longen uit zijn lijf. Maar mijn vader 
speelt nog iedere dag. Samen met een groep enthousiastelingen en professionals, Birdie 7, treden zij nog regelmatig op. Vliegen ook nog de wereld rond om ergens op privé-uitnodiging te komen spelen. Een aantal jaren geleden zijn ze naar Saint Louis geweest om daar op te treden en natuurlijk in cafeetjes te belanden waar ze met diverse jazzartiesten hebben kunnen jammen. Afgelopen week waren mijn ouders weer een aantal dagen bij ons en hun kleinkinderen. En dit keer had mijn vader ook zijn trompet meegenomen. En zo gebeurde het dat er, onder begeleiding van een begeleidings-cd, heerlijk jazz klanken door onze vallei klonken.
Ik zie het nu pas. Afgelopen maand heb ik maar één verhaal gepost. Eéntje maar. Niet te geloven. Maar ik heb er een reden voor. We hebben het hier ontzettend druk gehad. En nog steeds! De verhuur is nog in volle gang. We gaan gewoon door en de gasten blijven komen. Het is een mooie zomer geweest. Het weer kenden zijn ups en downs. Iedereen heeft zich desondanks heerlijk kunnen vermaken. We willen alle gasten nogmaals bedanken voor de gezelligheid en fijne momenten hier bij ons op Le Petit Pauliat. Wat ze er allemaal van vonden kun je teruglezen bij de testimonials op de gîtespagina's op onze website en bij zoover.nl reisbeoordelingen. Nog een paar weken en dan is ook ons zomerseizoen voorbij. We zijn al weer plannen aan het uitwerken voor het volgende jaar. We kunnen en willen niet stilzitten. Zitten boordevol energie. En dat moet er uit. Heerlijk! Morgen begint het schoolleven weer in Frankrijk. Ook Noah gaat nu naar het collège, de Franse middelbare school. Ja we hebben nu twee collégien. De basisschooltijd ligt achter ons. Ook wij gaan weer een nieuwe fase in.
Vorig jaar augustus hebben wij een bijzondere ontmoeting gehad hier bij ons op de cour. Marcel Suhard kwam toen onverwacht de binnenplaats oplopen en vertelde ons dat hij hier 60 jaar geleden gewoond heeft met zijn ouders, broers en zussen. Een paar dagen later stuurde hij ons een mailtje met een paar oude foto's erin. Weer wat later, in november vorig jaar, kwam Mme 
Suhard en dochter Gisèle de cour opdraaien om een weerzien te hebben met het geboortehuis van Gisèle. Een warme vriendschap was geboren. Acht dagen later kregen we een reservering binnen voor gîte La Janotte voor augustus 2011. Gisèle en haar man Jacky hadden het oude geboortehuis van haar gehuurd. Retour aux sources stond er als extra aanvulling op het formulier. 
De maanden daarna hebben we regelmatig mailcontact gehad. Jacky mailde en belde ons met de vraag of wij het geen probleem vonden dat ze in hun vakantieweek op zondag 14 augustus een groot familiereünie zouden willen organiseren bij ons in de tuin. Alle kinderen die ooit hier gewoond hebben en hier geboren zijn zouden ook aanwezig zijn. En als stralend middelpunt natuurlijk Mme 
Suhard zelf. Deze zeer bijzondere reünie wilde wij natuurlijk van dichtbij meemaken. Zoveel verhalen en historie in één dag bij elkaar dat zal niet zo snel meer voorkomen. Dus hebben we natuurlijk ons hele domein beschikbaar gesteld voor deze dag. Afgelopen zondag was het zo ver. Zaterdag waren Jacky, Gisèle, Annie en Enzo al aangekomen. Zondagochtend in alle vroegte een 
heerlijke wandeling gemaakt door ons prachtige landschap op zoek naar champignons en cèpes. Daarna voor het banquet een flinke rij lange tafels in de tuin gezet. Er zouden zo'n 26 mensen uit alle hoeken van Frankrijk komen. Jacky en Gisèle komen uit Bretagne dus er kwamen diverse heerlijke Bretonse gerechten op tafel waaronder de befaamde Galletes Bretonne. Het 
weerzien van hun oude geboortehuis was voor alle mensen een geweldige ervaring. Rondom de vuurplaats/barbecue werden oude verhalen en gebeurtenissen verteld. Een rondleiding door ons langs hun oude domein bracht nog meer historie naar boven. Er werd uitgebreid gegeten en gedronken. En na het repas zijn diverse familieleden nog naar andere voor hun historische plaatsjes gereden hier in de omgeving. 's Avonds werd het kampvuur nog eens extra opgepord en speelde Jacky er lustig op los op zijn saxofoon. Een onvergetelijke gebeurtenis voor famille Suhard maar zeker ook voor famille Groenendaal.
Plotseling stonden daar twee ezels in de tuin. Een eindje verderop was hun weitje. Ze hadden een gaatje in de omheining gevonden en konden dit weitje verlaten om even bij de buren op bezoek te gaan. Sta je toch even raar te kijken. Snel de boer erbij gehaald. En na een klopjacht door het maisveld zijn ze uiteindelijk zelf weer teruggekropen in hun eigen weitje.
Gisteren was het Quatorze Juillet, dé nationale feestdag. Vele activiteiten en festiviteiten worden er door heel Frankrijk georganiseerd. Zo ook in ons Treignat. De wandelvereniging L'o s'Gueux d'Chemis had de traditionele ochtendwandeling georganiseerd. Een gezellig gebeuren altijd. 
Dit keer zijn alle gasten van ons mee gaan wandelen. Een geweldige mogelijkheid om samen met de lokale Fransen onze prachtige natuur te verkennen. Bij een tweetal tussenstops tijdens de wandeling wordt er altijd flink uitgepakt met kleine hapjes en natuurlijk een drankje. 
De wandeling liep ditmaal langs prachtige zonnebloemvelden met magnifiek uitzicht, smalle paadjes met een grote diversiteit aan slakken en bloemen, mooie boeren domeinen en door verkoelende bossen. Er wordt gekeuveld en gebabbeld. Rond midi was de aankomst op het centrale dorpsplein 
waarna iedereen zich snel huiswaarts bewoog om al het etenswaar te halen voor het Banquet Républicain. Dit vond plaats onder de préau van de Mairie. Lange tafels en banken stonden klaar en al snel volgende het apéritief. Daarna kwamen de zelfgemaakte lekkernijen op tafel en was het nog lang gezellig.
Zaterdag 9 juli dan komt de Tour op een korte afstand bij ons langs. In de etappe van Aigurande naar Super-Besse Sancy komt de Tour ook door Boussac heen. Er zijn natuurlijk allerlei activiteiten georganiseerd rondom dit mega-evenement. Een aantal jaren geleden was Montluçon finish-plaats. Daar zijn we toen ook naar toe geweest. Een gigantisch spektakel. Met name de karavaan is één grote kermis. Het zal wel ontzettend druk worden maar zoiets is toch altijd leuk om weer eens mee te maken.
Afgelopen maand hebben we ons kostelijk vermaakt met het plukken en verwerken van grote hoeveelheden fruit bij ons in de gaard en moestuin. Ook al onze buren komen bij ons smeken of we kersen, aardbeien en frambozen komen plukken. Voor hun is het allemaal te veel. Zoveel kunnen zij niet meer 
verwerken in jam, siroop, gelei en natuurlijk de overheerlijke Clafoutis. We hebben de voorraad weer aardig bijgevuld en al onze gasten kunnen deze zomer heerlijk genieten van een vers croissantje met jam op het terras in de tuin.
FIN Na maandenlang klussen en verbouwen aan ons nieuwe stulpje zijn we klaar! Gîte Le Péron is in gebruik. Met grote trots presenteren wij voor jullie een geweldig nieuw vakantiehuis in Pauliat. Vele uurtjes werk hebben er in gezeten. Met z'n viertjes hebben we hier keihard voor gewerkt. 
Het resultaat mag er zijn (al zeggen we het zelf) en veel gasten hebben al gereserveerd voor deze zomer om als één van de eersten te zijn om hier een heerlijke relaxte vakantie te komen houden.
niets dit prachtige huis nieuw leven in hebben geblazen. We hebben nog een aantal weken vrij deze zomervakantie dus wees er snel bij. En vergeet september en oktober niet. Twee heerlijke maanden om nog even van het najaarszonnetje te komen genieten. Neem ook een kijkje op de 
vernieuwde Le Péron-pagina op onze website. Kom ook een weekje van het leven genieten tussen de uiterst vriendelijke lokale bewoners. Het zal je vernieuwde levensenergie geven!
