29 februari 2008

Schrikkeldag, een extra dagje genieten in La Douce France...

Onder de hangar vandaan getoverd

Een tijdje geleden hebben we de doornstruiken en brandnetels gesnoeid onder de hangar. En kijk eens wat we daar gevonden hebben! Een oude houten kar. Helaas helemaal aangevreten en weggerot dus niet meer te restaureren. En ook nog de oude gierton. Misschien dat we daar nog wel een leuke bestemming voor verzinnen. Of hebben jullie een idee?

Even ertussen uit geweest

Zondag zijn we met de kinderen een bezoekje gaan brengen aan Ferdi, Tessel, Fief en Bonje. Zij zijn een aantal jaren geleden verhuisd naar Frankrijk en houden een heel inspirerend weblog bij. Ontzettend leuk om te zien en te horen hoe anderen leven in dit prachtige land. Ze wonen op een geweldig plekje flink in de bergen. We hebben een wandeling gemaakt door hun "tuin", ook nog bij het watervalletje geweest, en verder hun varkens en kippen bewonderd. Met magnifiek uitzicht over de vallei hebben we genoten van hun gastvrijheid en heerlijke lunch.

Oui, we hebben een douche!

Afgelopen weekend hebben we eindelijk weer eens in ons eigen huis kunnen douchen. Zoals jullie weten en gezien hebben was hier 0,0 comfort wat betreft sanitair. Ja, we hebben een put en een bron maar ik kan je verzekeren dat het water behoorlijk fris is en je je met dit water niet even heerlijk gaat opfrissen. Dus togen wij de afgelopen weken regelmatig naar diverse zwembaden in de buurt om het stof van onze lijven af te spoelen. Ik heb het geluk een ware loodgieter getrouwd te hebben die graag een projectje aanpakt. De boiler en het hele waterleidingsysteem is door Felicia aangelegd en het resultaat is een heerlijk warme douche in onze provisorische salle de bains.

Luxe

Even wat "huisvrouwen praat". Met al dat klussen en funkelen wordt er natuurlijk nogal eens wat vies. Onze kinders zijn ook niet vies van modder, dus genoeg was. Ik ben dan ook heel blij met weer een nieuwe mijlpaal; de wasmachine doet het!!! Wat een luxe!!! Ik was vergeten hoe handig zo'n machine is. Zal wel helemaal heerlijk zijn als we straks een warme douche hebben. De waterleiding is bijna klaar, nu nog de electra voor de boiler en we kunnen weer in ons eigen huis douchen. Helemaal zo gek nog niet dat "kamperen" in je eigen huis, elke keer als er wat luxe bijkomt is het weer genieten. De dingen die in Amstenrade zo vanzelfsprekend waren, warm water, een warm huis een koelkast, vaatwasser, etc. zijn hier een kadootje.

Even op bezoek bij de buren...

... 3 uur later kwamen we thuis. Volgegeten met heerlijke chocoladecake, een aantal glaasje champagne achter de kiezen en een bezoekje gebracht aan hun groentetuintje. Het resultaat is prei, zo groot en dik heb ik ze nog nooit gezien, en echte Franse spruiten formaat pingpongbal, verse eitjes en alle nieuwste roddels uit het dorp. We weten nu in ieder geval bij wie we in de leer moeten als we onze moestuin gaan aanleggen.

Je maakt wat mee hier in de Franse campagne...

Vanmiddag ging ik even wat bouwmaterialen halen in Montlucon. Terwijl ik heerlijk over de Franse D-weggetjes aan het genieten was van de Franse radio met ruime keus aan Franse muziek, doemt er plotsklaps een gigantisch Frans everzwijn uit de heggetjes op. Ik ben vol in de remmen geschoten maar kon helaas niets meer ontwijken. Frontaal klapte hij tegen mijn Kangoo aan. Ik schrok me een ongeluk. Afijn, een paar honderd meter verder ben ik gestopt en even van de schrik bekomen. Ben direct terug gelopen om het zwijn te zoeken. Ik loop de bocht om en zie nog net een wit autootje snel wegrijden. Op de plek des onheils vond ik geen zwijn meer, wel een flinke plas bloed en een sleepspoor. Waarschijnlijk heeft een Franse familie de komende tijd sanglier-vlees op het menu staan. Einde van het verhaal... bumper aan gort, radiator aan gort, misschien nog wel meer, en geen bewijsmateriaal want die ligt bij een Frans boertje in zijn kofferbak. Zie hier zijn afdruk op mijn bumper. Het was een flinke knaap, hier een foto van 'm in betere tijden. Sneu beest...

Wie weet welk dier dit is??

Tussen de verbouwingen door wil je ook wel eens even wat anders. Dus tijdens een verloren uurtje zijn we de doornstruiken gaan snoeien onder de hangar. Daar hebben we heel wat leuks gevonden, daarover later meer. Maar wat we ook vonden is een gemummificeerd kadavertje van een of ander beestje. Wie o wie weet met welk dier we hier te maken hebben. Wijzelf hebben een vermoeden maar weten jullie het misschien ook??? Kom er maar in...

Carnaval in Treignat

Ja, ja, als echte Limburgers en Brabanders vroegen wij ons natuurlijk af of het carnaval ook hier in Treignat gevierd zou worden. En jawel hoor, afgelopen zaterdagmiddag (een week te laat) was het zover. De kinderen hebben hun pakjes aangedaan (nee.. geen Bergse Bulle of Limburgse carnavalskledij). Felicia heeft ze flink geschminkt en hupekee naar Treignat. Het dorp was afgeladen vol (maar niet heus), de zatte herremenie heeft hun beste klanken laten horen (maar niet heus) en de Treignatse Peperbus heeft weer een leuke kindervastenavend laten horen (maar niet heus). Nee, de kinderen gingen in optocht door de hoofdstraat van Treignat, daarna op naar de salle des fêtes om gezellig samen Bee Movie te kijken. Hier werden we verrast met een stokoude filmprojector die al luid ratelend deze leuke film ten tonelen bracht. Daarna lekkere pannenkoeken gegeten en voor de ouders was er ook nog Cidre. Wel heel leuk om mee te maken.

Bezoek van Chris en Riek

Op woensdagmiddag zijn Chris en Riek voor een 4 daags bezoek bij ons langsgekomen. Het was leuk om, na het bezoek van José, ook oma Riek en opa Chris weer eens flink te knuffelen en lekker bij te kletsen. Anne en Noah keken hier dan ook enorm naar uit. Merci opa et oma, a bientôt!

Een nieuwe staldeur

Naast het woonhuis liggen de grote en kleinere stallen van de voormalige boerderij. Onze overbuurman, Georges, heeft van kindsaf het één en ander meegemaakt hier op onze boerderij. Later is hij naar de 'Grote Stad Montluçon' verhuisd en werd het contact met de voormalige bewoners van ons plekje wat minder. Hij heeft me heel wat verteld wat er allemaal gaande is geweest en ik zal de komende tijd hiervan wat meer op het weblog zetten. Maar goed, naast het woonhuis ligt de voormalige étable waarin de stieren gestaan hebben en hierin zat dus een tochtig staldeurtje. Maar ja, voor de stier is een beetje frisse wind geen probleem. Maar voor ons en de toekomstige gasten willen we het wel een beetje opknappen en voorzien van wat meer comfort en lichtinval. Dus hebben we wederom een mooi deurtje geplaatst. Zie het resultaat van hoe het was en hoe het nu geworden is.

Welterusten...

... allemaal. Bonne nuit!

Definitief verhuisd naar Pauliat!!!

Eindelijk... na ruim 4 maanden wonen we weer in ons eigen huis. Na de verkoop van onze woning in Nederland zijn we tijdelijk ingetrokken bij José. Hier hebben we nog volop kunnen genieten van de luxe van een ''echt huis''. Vanaf 29 december tot vandaag hebben we in een vakantiewoning in Chateux gezeten. De afgelopen weken is er keihard gewerkt en naar vandaag toegeleefd. Vanochtend eerste de kinderen naar school gebracht. Daarna teruggereden naar Chateux om de laatste verhuisdozen in te laden (ja, we zijn de afgelopen maanden volleerd verhuizers geworen. Dus ziet u op tegen een verhuizing bel GroenendaalVerhuisService en uw verhuizing wordt van a tot z voor u geregeld ;-)) Afscheid genomen van de mensen in Chateux en terug naar Pauliat om onze intrek te nemen in ons eigen huis. De eerste simpele basisbehoefte is er. Zie het niet te breed, maar iedere week komt er wat meer comfort bij. We zijn thuis...

We wonen exact...

... 33,8 km van het centrum van Frankrijk vandaan. Volgens IGN (het geografisch instituut van Frankrijk) is het centre op een smal landweggetje vlakbij Champvallier. Wij wonen dus 35 minuutjes ten zuid-westen van het centrum. Check.

Weer en wind

Overdag snoeiharde koude wind. 's Avonds prachtige avondkleuren.

De Boom

Op ons terrein staan verschillende mooie bomen. Er staat ook een joekel van een Es. Deze Es kan zo'n 40 meter hoog worden. Hij was al een eind op weg om deze hoogte te bereiken. Maar zo'n joekel van een Es kan ook gevaarlijk zijn. Nou vind ik bomen prachtig. Ik krijg altijd een speciaal gevoel bij mooie, hoge, grote bomen. Ook onze Es vind ik mooi. Toen we hier voor het eerst kwamen stond hij prachtig in bloei. Maar, wat ik al zei, hij kan ook gevaarlijk zijn als hij een beetje te ver doorschiet in de groei. Hij staat behoorlijk 'op de wind' en verliest dan regelmatig flinke takken. Onze buurman heeft maanden niet goed kunnen slapen van onze Es. We wisten, toen we ons huis kochten, dat we met de buren om de tafel zouden moeten om over het snoeien van De Boom te babbelen. Nou wist Daniel, onze buurman, wel een copain (vriend) die regelmatig met dit bijltje gehakt had. Gisterenmiddag was het zover, Christophe, de copain, kwam met z'n kettingzaag om eens flink de zaag in De Boom te zetten. Jammer, maar het moest echt gebeuren om hem weer in model te gaan krijgen. We moeten er niet aan denken dat op een winderige dag De Boom de geest geeft en op een van onze gasten valt, of op ons huis, of op de schuur van Daniel die pal onder De Boom staat. Dus, Christophe kwam gewapend met ladder, touw en zaag en klom in De Boom. De eerste takken werden snel afgezaagd en ook de volgende dikke kwamen al naar beneden. De laatste flinke tak (zo'n 20 meter hoog) moest voorzichtig aangepakt worden. Eerst een touw vastmaken op een bepaalde plek. Daarna inkepingen inzagen en wij met z'n drieen op de grond trekken aan het touw. Een flink gevaarlijk klusje en ik moet zeggen dat ik voor mezelf al een vluchtroute had uitgestippeld. Op een gegeven moment schreeuwde Christophe dat we moesten trekken en na luid gekraak kwam de 20 meter hoge tak (meer een boom op zich) naar beneden. Maar... hij kwam recht naar beneden en op het laatste moment viel hij de andere kant op boven op de schuur van Daniel. Een luid gekraak en gevloek volgde. Gelukkig was Christophe niet naar beneden gekomen met de tak anders had hij het zeker niet na kunnen vertellen.

Vaarwel oude nostalgische voordeur

We hebben onze oude voordeur vaarwel moeten zeggen. De sleutel paste niet meer zo goed en er ontstonden toch wel wat kiertjes hier en daar. De verf wilde niet meer zo goed hechten en het bovenraampje ging een beetje loshangen. Maar we zijn heel tevreden met de nieuwe deur.