Tsjonge, dat was even buffelen. Gisterenmiddag samen met Jean naar goede bekenden van ons in Treignat, Pierre en Beatrice, gereden. Zij zijn een klein oud dorpshuisje aan het verbouwen. Pierre en Beatrice kennen we al een tijdje. In ons dorp ken je elkaar al snel. Maar bij sommigen maak je een wat langer babbeltje. Altijd zijn zij in de weer. Hebben de afgelopen jaren in totaal drie dorpshuisje gekocht en opgeknapt. Ze kunnen niet stil zitten. Maar goed, ze hebben nu dus weer een klein huisje er bij. In dat huisje staat een prachtige, weliswaar geschilderde, natuurstenen schouw. Ook in
gîte La Janotte staat zo'n schouw.
Er is een tijd geweest dat het mode was om deze schouwen te schilderen. In La Janotte was ie bordeaux-rood en in het huisje van Pierre en Beatrice is ie zwart. Bij een bezoekje aan hun kreeg ik te horen dat die schouw er ook uitgehaald ging worden. Ik zei nog dat dat wel erg jammer was zo'n karakteristiek object. Maar nee, hij moest weg. Wil je 'm hebben vroegen ze. Tsja, jullie kennen ons al een beetje. Karakteristieke elementen verwerken in ons huis dat willen wij natuurlijk graag. Het antwoord was dus ja. Het plan is om de
Aga Stanley cooker te plaatsen midden in onze toekomstige woonkamer in deze natuurstenen schouw. Gewapend met koevoet, vuistjes, beitels, takels en spierballen begonnen we aan deze zware klus. Pierre had al gezorgd voor een sloophamer. Het met gipsblokken dichtgemetselde gat was snel gesloopt. Maar de schouw was toch een ander verhaal. De linteau was toch zwaarder dan we verwacht hadden. Na veel moeite lag ie dan eindelijk op de grond. Dit ding was toch echt niet te tillen. Dus Jean terug naar Pauliat om zijn tractor met hefinrichting te halen. Dat was een prima keus want zonder enige moeite heft hij de natuurstenen ligger mooi op mijn gereedstaande aanhanger. De sierlijke gebogen stenen waarop de ligger ligt brachten niet zo veel problemen met zich mee.
De twee onderste staande stenen daarentegen waren toch steviger verankerd in de muur dan we dachten. Na een hoop trekken en duwen en met behulp van een nog langer koevoet kwamen ze uiteindelijk los. Hup op de steekkar en met drie man de stenen in de aanhanger gehesen. Nu de oude schouw nog zandstralen zodat hij weer helemaal mooi wordt. Hoe ik dit zaakje uiteindelijk in ons eigen huis ga krijgen is nog een uitdagend klusje. Maar mooi en authentiek wordt het zeker!
Tsjonge, dat was even buffelen. Gisterenmiddag samen met Jean naar goede bekenden van ons in Treignat, Pierre en Beatrice, gereden. Zij zijn een klein oud dorpshuisje aan het verbouwen. Pierre en Beatrice kennen we al een tijdje. In ons dorp ken je elkaar al snel. Maar bij sommigen maak je een wat langer babbeltje. Altijd zijn zij in de weer. Hebben de afgelopen jaren in totaal drie dorpshuisje gekocht en opgeknapt. Ze kunnen niet stil zitten. Maar goed, ze hebben nu dus weer een klein huisje er bij. In dat huisje staat een prachtige, weliswaar geschilderde, natuurstenen schouw. Ook in gîte La Janotte staat zo'n schouw. 
Er is een tijd geweest dat het mode was om deze schouwen te schilderen. In La Janotte was ie bordeaux-rood en in het huisje van Pierre en Beatrice is ie zwart. Bij een bezoekje aan hun kreeg ik te horen dat die schouw er ook uitgehaald ging worden. Ik zei nog dat dat wel erg jammer was zo'n karakteristiek object. Maar nee, hij moest weg. Wil je 'm hebben vroegen ze. Tsja, jullie kennen ons al een beetje. Karakteristieke elementen verwerken in ons huis dat willen wij natuurlijk graag. Het antwoord was dus ja. Het plan is om de Aga Stanley cooker te plaatsen midden in onze toekomstige woonkamer in deze natuurstenen schouw. Gewapend met koevoet, vuistjes, beitels, takels en spierballen begonnen we aan deze zware klus. Pierre had al gezorgd voor een sloophamer. Het met gipsblokken dichtgemetselde gat was snel gesloopt. Maar de schouw was toch een ander verhaal. De linteau was toch zwaarder dan we verwacht hadden. Na veel moeite lag ie dan eindelijk op de grond. Dit ding was toch echt niet te tillen. Dus Jean terug naar Pauliat om zijn tractor met hefinrichting te halen. Dat was een prima keus want zonder enige moeite heft hij de natuurstenen ligger mooi op mijn gereedstaande aanhanger. De sierlijke gebogen stenen waarop de ligger ligt brachten niet zo veel problemen met zich mee. 
De twee onderste staande stenen daarentegen waren toch steviger verankerd in de muur dan we dachten. Na een hoop trekken en duwen en met behulp van een nog langer koevoet kwamen ze uiteindelijk los. Hup op de steekkar en met drie man de stenen in de aanhanger gehesen. Nu de oude schouw nog zandstralen zodat hij weer helemaal mooi wordt. Hoe ik dit zaakje uiteindelijk in ons eigen huis ga krijgen is nog een uitdagend klusje. Maar mooi en authentiek wordt het zeker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je wilt reageren!
Als je geen google-account hebt dan kun je het rondje vóór Naam/URL selecteren. Vul je naam in (url hoeft niet).
Bedankt voor je reactie.