Un bon souvenir

"Ik kan het me nog herinneren als de dag van gisteren. Geweldig om hier weer terug te zijn. En er is weinig veranderd. Het bakhuis ziet er nog hetzelfde uit. Ja hier stond vroeger nog een houten bak. In die bak lag het meel. Op een dag klom één van mijn broertjes er in. Helemaal wit van het meel werd hij er door mijn moeder uitgehaald. Eens in de veertien dagen ging de oven aan en bakte mijn moeder de broden. Un bon souvenir. Oh kijk de put. Hij staat er nog en nog net als toen. En de tuin. Ja, mijn ouders hadden het niet te breed dus er was een hele grote moestuin hier in de tuin. Het is echt groot het huis. Ik herinner me nog dat ik het toen natuurlijk ook heel groot vond. Maar nu ik hier weer terug ben is het inderdaad een groot gebouw. Kijk, vroeger stond hier een muurtje. En daar achter was een klein vennetje. Waar het muurtje stond is nu de kippenren. En waar het vennetje was wonen nu onze buren. De grote schuur... ja hier stonden de koeien en de stieren. Ja hier is het wel anders maar de ruimtes zijn nog hetzelfde. De achterliggende schuur daar stonden de koeien en de geiten. Het staat er allemaal nog net zo bij als toen. Un bon souvenir. Het woonhuis (nu de gîte). Oh wat geweldig om dit weer te zien. De muurkasten net als toen en daar in de hoek de gootsteen. Er moet nog ergens een gat in de muur zitten waardoor het water wegliep. Daarna door naar de achterkamer. Hier lag ik met mijn ouders en mijn vier broers en zussen. De bovenverdieping daar kwam ik niet, die was alleen van buiten uit bereikbaar. Ik was nog te klein. Maar mensen wat is het fijn om hier weer terug te zijn. Er komen zoveel herinneringen in me naar boven. Jullie hebben het prachtig gerenoveerd met behoud van de oude details. Merci, un bon souvenir."

Zaterdagochtend 10h30. We hebben net onze gasten uitgezwaaid. Direct aan de slag gegaan om alles weer in orde te brengen voor het ontvangst van onze nieuwe gasten zaterdagmiddag. Ik sta boven te stofzuigen. Felicia loopt net even naar buiten om naar de wasruimte te gaan. Er stopt een auto voor de cour. Ze dacht nog even dat onze nieuwe gasten wel erg vroeg waren. Ze loopt op de twee mensen die uitgestapt zijn af. En vraagt of ze ze ergens mee kan helpen. Nou zegt mevrouw, misschien kunnen wij jullie helpen. Mijn man heeft hier vroeger gewoond. En in 1952, toen hij vijf was, zijn ze verhuisd naar ergens anders. We zouden het heel leuk vinden om deze plek nog eens te bezichtigen. Felicia stond aan de grond genageld. 58 jaar geleden was deze man samen met zijn ouders en broer en zussen één van de laatste bewoners van ons huis. Ik sta nog steeds te stofzuigen boven en zie door de kleine raampjes dat Felicia met twee mensen het bakhuis in loopt. Ik maak nog even mijn klus af, dacht ik nog, en ga door met m'n werk. Felicia had me al een keer geroepen maar ik had het niet gehoord. Na een tweede roep naar boven loop ik op de mensen af. Ik geef ze een hand en Felicia vertelt me het verhaal. Ik hou van geschiedenis, dit is fantastisch dat deze mensen hier zijn. Mr Suhard vertelt ons dat hij ergens nog een oude foto heeft met zijn moeder en vader voor op het trappetje van het woonhuis/de gîte waarop hij ook nog te zien is. Hij belooft ons die foto toe te sturen. We wisselen adressen uit en wij nodigen ze uit om ook nog eens met zijn 83 jaar oude moeder langs te komen. Ze wonen op anderhalf uur bij ons vandaan. Dat willen ze zeker doen. Deze man en zijn moeder kunnen ons nog heel veel geschiedenis over ons huis en het leven hier vertellen. We zijn een beetje overdonderd. Un bon souvenir, un très bon souvenir.