Rouleau compresseur

Grommend en knarsend kwam hij aanrollen. Elk steentje dat nog in de weg lag had geen schijn van kans en werd genadeloos geplet. Na lang stil gestaan te hebben in de opslagloods van Treignat hadden George, onze overbuurman, en de cantonnier van Treignat dit oude beestje weer aan de praat gekregen. Een rouleau compresseur type C-B 51711 uit waarschijnlijk 1930, helemaal verroest, maar de motor doet het nog steeds. Een aantal jaren geleden heeft de gemeente Treignat dit oude beestje gekocht en gered van de ondergang. Gemaakt door de compagnie de Fives in Lille heeft hij vele wegen in de buurt van Lille van een vlak oppervlak voorzien. Totdat hij met retraite ging. Toen kwam Treignat in beeld en hebben zij dit monster overgenomen. Hij mocht weer van stal omdat er een drietal boerenpaden verbreed en verbeterd moesten gaan worden. Met man en macht werd er de afgelopen dagen gewerkt. Trekkers met grote aanhangers reden af en aan met afgegraven zand. Omdat Treignat (en wij zelf ook) graag doet aan recyclen hebben we deze vruchtbare grond bij ons in de wei gestort. Zo kunnen we de kuilen en oneffenheden mooi opvullen. Met een shovel is dit mooi geëgaliseerd en hebben we er volgend jaar een vlakker weitje voor terug. Tevens hadden we nog een behoorlijke hoop puin, overwoekerd met brandnetels, in deze wei liggen. Dit hebben ze met de shovel en aanhanger direct weggeschept en meegenomen. De gemeente heeft het puin van diverse oude ingestorte gebouwen gebruikt om de boerenpaden mee te verharden. Ook wij hebben heel wat puin weg kunnen werken. Samen met mijn broer Walther had ik deze zomer al een lelijk betonblokken muurtje bij gîte Le Péron gesloopt en al dit puin hebben we mooi af kunnen voeren naar de boerenpaden. Nadat het pad opgevuld was met al dit puin en enorme rotsblokken kwam de oude pletrol om de hoek kijken. Met man en macht werd gewerkt om dit pad vlak te krijgen. George met de trekker en onze geweldige gemeentewerkers met de rouleau. Aan de ketting werd de wals het pad omhoog getrokken. Dit om er voor te zorgen dat hij toch vooruit kwam als het niet op eigen kracht zou kunnen. Na vijf dagen keihard werken hebben ze drie flinke stukken pad kunnen verbreden en zijn ook de boeren in de omgeving, die niet meer makkelijk bij hun weilanden konden komen, heel tevreden. Chapeau bas cantonniers de Treignat!!