Regelmatig liepen we er langs als we bij Camille op bezoek gingen. Een paar huizen verder bij ons vandaan. Altijd even een snelle blik naar binnen. Daar achter in de hoek van het laatste hofje van ons gehuchtje. Camille's mooie langgevelboerderij als prominente aanwezige. Dan vooraan het hofje een oud natuurstenen huisje dat zo goed als leeg staat en weinig bezoek krijgt van haar eigenaar. En daar... een beetje verscholen achter een steeds verder uitdijende struik staat ze. Nog puntgaaf in orde. Netjes bijgehouden door haar eigenaren. Ruim 15 jaar geleden is ze verlaten. De deur werd dichtgetrokken en alleen een ruime historie en een paar joekels van sleutels bleven achter. Maar ieder jaar kwam haar eigenaar trouw terug om ze even te verzorgen. Dan werd het gras netjes gemaaid, de enorme hoeveelheid appels uit de gigantische boomgaard werden geplukt en de klimop werd een beetje weggesnoeid. De ramen mochten even open om haar frisse lucht te geven. Maar na enkele uren werd ze weer verlaten. De eigenaren kennen we. Vorig jaar hebben we ons bos van deze aardige mensen gekocht. Jean tipte ons al. Het huisje gaat in de verkoop komen. 'Oei', zeiden Felicia en ik. En we wisten van elkaar wat onze blikken wilden vertellen. Nee misschien toch iets teveel van het goede. Het bleef door ons hoofd spoken. Misschien samen met goede vrienden van ons? Of toch gewoon zelf. We hebben contact gezocht met de eigenaren. Samen zijn we door de boomgaard gewandeld. Het is onmogelijk om niet gegrepen te worden door het magnifieke vrije uitzicht wat je hebt als je door de tuin loopt. Mevrouw is hier geboren en heeft enorm veel herinneringen. Na enkele dagen was bij ons de kogel door de kerk. We gaan er zelf voor. Deze kans moeten we niet aan ons voorbij laten gaan. De koop was snel beklonken. In oktober passeert de acte. Daarna flink de handen uit de mouwen. Volgend jaar zomer kunnen jullie zelf de authentieke sfeer proeven aan het knusse hofje. We hebben haar gîte 'Le Péron' gedoopt. Vernoemd naar het karakteristieke stenen trapje bij de voordeur.
dinsdag 7 september 2010
NIEUW in 2011!!
Gîte Le Péron 4 personen
Regelmatig liepen we er langs als we bij Camille op bezoek gingen. Een paar huizen verder bij ons vandaan. Altijd even een snelle blik naar binnen. Daar achter in de hoek van het laatste hofje van ons gehuchtje. Camille's mooie langgevelboerderij als prominente aanwezige. Dan vooraan het hofje een oud natuurstenen huisje dat zo goed als leeg staat en weinig bezoek krijgt van haar eigenaar. En daar... een beetje verscholen achter een steeds verder uitdijende struik staat ze. Nog puntgaaf in orde. Netjes bijgehouden door haar eigenaren. Ruim 15 jaar geleden is ze verlaten. De deur werd dichtgetrokken en alleen een ruime historie en een paar joekels van sleutels bleven achter. Maar ieder jaar kwam haar eigenaar trouw terug om ze even te verzorgen. Dan werd het gras netjes gemaaid, de enorme hoeveelheid appels uit de gigantische boomgaard werden geplukt en de klimop werd een beetje weggesnoeid. De ramen mochten even open om haar frisse lucht te geven. Maar na enkele uren werd ze weer verlaten. De eigenaren kennen we. Vorig jaar hebben we ons bos van deze aardige mensen gekocht. Jean tipte ons al. Het huisje gaat in de verkoop komen. 'Oei', zeiden Felicia en ik. En we wisten van elkaar wat onze blikken wilden vertellen. Nee misschien toch iets teveel van het goede. Het bleef door ons hoofd spoken. Misschien samen met goede vrienden van ons? Of toch gewoon zelf. We hebben contact gezocht met de eigenaren. Samen zijn we door de boomgaard gewandeld. Het is onmogelijk om niet gegrepen te worden door het magnifieke vrije uitzicht wat je hebt als je door de tuin loopt. Mevrouw is hier geboren en heeft enorm veel herinneringen. Na enkele dagen was bij ons de kogel door de kerk. We gaan er zelf voor. Deze kans moeten we niet aan ons voorbij laten gaan. De koop was snel beklonken. In oktober passeert de acte. Daarna flink de handen uit de mouwen. Volgend jaar zomer kunnen jullie zelf de authentieke sfeer proeven aan het knusse hofje. We hebben haar gîte 'Le Péron' gedoopt. Vernoemd naar het karakteristieke stenen trapje bij de voordeur.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Gefeliciteerd met deze prachtige aankoop !!!
BeantwoordenVerwijderenSoms zijn er van die momenten, komt er iets moois op je weg, een buitenkans.... dan overheerst het onderbuikgevoel, een vleugje verstand eroverheen en voila een prachtig plekje erbij waar nog meer gasten kunnen gaan genieten van de omgeving, de sfeer en jullie gastvrijheid.
Voor de komende klusperiode lang goed weer en succes !!!
Groetjes Dorothe
Hoi Felicia en Sjoerd,
BeantwoordenVerwijderenVan harte gefeliciteerd!
Klinkt als een hele mooie aankoop.
Veel succes met de verbouwing.
Groeten, Maurice.
Prachtig!! Gefeliciteerd met jullie mooie aankoop. Ik wens jullie veel succes met de verbouwing!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Debbie
ik kan mij voorstellen dat jullie als een blok zijn gevallen voor dit huis. gefeliciteerd? maar als taalkundige heb ik een vraag : waarom 'le péron' ?
BeantwoordenVerwijderenjacques
Wat een bijzonder nieuws en mooie uitbreiding! Ewen schattig ghuisje ook. Dat wordt weer hard werken deze winter. Kunnen jullie ook al snel in je 'eigen' huis?
BeantwoordenVerwijderen@ Jacques; zoals je hebt kunnen lezen hebben we haar vernoemd naar het karakteristieke stenen trapje. Maar waarschijnlijk doel je op het volgende.
BeantwoordenVerwijderenIn het ABF (Algemeen Beschaaft Frans) het volgende:
perron M bordes; stoep (met treden).
Echter wij gebruiken, net als onze andere gîte, graag het lokale patois (dialect). Hier schrijft men Le Péron in plaats van Le Perron. Een tijdje geleden hebben we bezoek gehad van één van de laatste bewoners van ons huis. Hij heeft mij toen een foto gestuurd waar hij met zijn familie op de foto staat op het stenen trapje. Hij had het over Le Péron. Dat vonden wij heel toepasselijk omdat gîte Le Péron ook zo'n stenen trappetje heeft. Ik hoop dat ik hiermee je vraag beantwoord heb.
Hallo Pauliake's, dat is weer op zoek gaan naar een AGA cooker, nu voor deze prachtige Gite. Gaat het honden toegelaten worden ? Je weet al onze kennissen hebben Drentsche Patrijshonden en die zoeken steeds huisjes "Chiens accepté".
BeantwoordenVerwijderenOok dit ziet er weer prachtig uit, Sjoerd. Ik zie jullie vakmanschap er al in verwerkt. Veel succes met verbouwen en inrichten.
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Ronald.
Jullie worden al echte grootgrondbezitters... ;-)
BeantwoordenVerwijderenKom je nu nog wel aan je eigen huis toe? Of gaan jullie in le Péron wonen, deze winter?
Groet Petra
@ Dorothe; Dank je voor de felicitaties. Ja dit buitenkansje konden we gewoonweg niet laten lopen. Laten we inderdaad hopen op lang goed weer. Dan gaat het klussen een stuk makkelijker.
BeantwoordenVerwijderen@Maurice; Dank je voor de felicitaties. Ja er komt een 'chantier' bij. Maar we kunnen niet wachten om ook daar aan de slag te gaan.
@Debbie; Ook jij hartelijk dank voor de felicitaties.
@Eva; Dat wordt zeker hard werken deze winter. We zijn op dit moment keihard, maar dan ook keihard aan ons eigen huis bezig. Kom volgend jaar maar weer eens kijken hoe ver we gevorderd zijn ;-) Groeten aan Werner en de kinderen!
@Jan; Eén AGA is even voldoende voor dit moment ;-) In dit huisje staat nog een oud Frans fornuis maar of we die laten staan is even de vraag. We hebben het er pas geleden over gehad dat we Le Péron waarschijnlijk 'Chiens accepté' maken.
@Ronald; Dank je voor de complimenten. Trouwens je foto's zijn prachtig geworden. Veel groeten aan de familie.
@ Petra; We zijn op dit moment keihard in ons eigen huis bezig. We gaan gewoon lekker door met verbouwen. Over een week komen er weer nieuwe gasten dus dan ligt de bouw aan ons huis weer even stil. Maar daarna gaat het motortje weer draaien. We gaan niet in Le Péron wonen deze winter.
Hallo Pauliat,
BeantwoordenVerwijderenik zal toch maar een keer een reactie geven. Ben al een jullie al een tijdje aan het volgen via het blog.
Ik vind het zeer leuk om alles zo in pauliat te volgen. heb er zelf zeer leuke vakantie's gehad (in het huisje achter Camille).
van Jean had ik al vernomen dat le petit pauliat weer iets uitgebreid was/word. aangezien ik er vorige week nog even op bezoek was. helaas was er bij jullie geen teken van leven te bekennen anders was ik zeker even "bonjour" komen zeggen.
ik zou zeggen ga zo door en veel succes met de verdere verbouw plannen.
gr Frans
p.s. Limburgse vlaai is dat ook op bestelling te krijgen een keer iets anders dan baguette's
aha, nu begrijp ik het ! het gebruik van het patois in ere houden is inderdaad een goed idee. soms ben ik een echte schoolfrik, vandaar mijn vraag.
BeantwoordenVerwijderen@Frans; Da's leuk een reactie van jou. Ik had al van Jean vernomen dat jullie weer even in Pauliat geweest waren. Hij zei mij toen al dat jullie inderdaad langs wilde komen. Echter we hebben jullie niet binnen zien komen. Volgende keer toch echt even de cour opdraaien. Waarschijnlijk waren we óf even met de gasten op stap óf waren we druk bezig rondom ons boerderieke óf waren we even een boodschap aan het doen. Gewoon de cour op en even claxonneren of roepen de volgende keer. Leuk!
BeantwoordenVerwijderenSjoerd, Felicia en kids..
BeantwoordenVerwijdereneen heel mooi huisje vinden we dat, echt wel ! Van harte veel succes met jullie plannen.
Groet van Lukas en co.
Proficiat Groenendaaltjes met de mooie uitbreiding! Stelletje grootgrondbezitters!
BeantwoordenVerwijderenSucces met alles!
Groetjes uit Minneapolis,
Ohm Shanti,
Paul & Fam