Vorig jaar heb ik op 23 oktober om 16:34 de eerste foto gemaakt. Vandaag, 23 oktober, heb ik om 18:33 de tweede foto gemaakt. Met een vertraging van 2 uur (op één minuutje na) zijn de kraanvogels weer op weg naar het warme zuiden. Van verre hoor je ze al aankomen. Het is een prachtig gezicht en 
ze zijn met héééééééél vele. (Klik op de foto's voor een vergroting!!!)
Vandaag is Anne 10 geworden. Een jubileum! Zingen jullie mee...??
Hij doet het! Het werkt! Er komt rook uit de schoorsteen! Ja, ja we hebben de oude four à pain verrast door haar, na vele jaren genoten te hebben van een welverdiend pensioen, eindelijk weer eens te voorzien van een knapperend vuurtje. We hebben het rustig aan gedaan en eerst een klein vuurtje gestookt. De rook verdwijnt prima via de, voor de ingang van de four, gemetselde schoorsteen. 
Wij hebben een zogenaamde ''zwarte four'', dat wil zeggen dat er in de four gestookt moet worden en niet onder de four. De oude dame doet het dus prima. Nu precies uitzoeken hoe het echt werkt en dan kunnen de Limburgse vlaaien, pizza's, broden en van alles en nog wat gebakken gaan worden. A table!
Noah, Anne, Felicia en Babette hebben zich gestort op het bakhuis. Deze oude ruimte met authentieke four wordt omgetoverd tot knus kruidenierswinkeltje oftewel L'épicerie du Fournil de Petit Pauliat. Na eerst alle spulletjes uit het bakhuis gehaald te hebben is het lage 
tussenvloertje er vakkundig door Noah uitgesloopt. Nu kun je tenminste rechtop staan. We hebben iets meer daglicht kunnen creëren door er een oud gietijzeren dakraam in te plaatsen. De binnenmuren zijn helemaal afgebikt en zien er weer mooi uit. Daarna hebben Felicia en Babette 
(ja dé Babette van al die leuke spulletjes, je weet wel!) het tussenvloertje gedeeltelijk terug gelegd om er allerlei blikken en andere prularia op weg te kunnen zetten. Er is een mooie verkoopbalie gemaakt, glas in het oude raampje gezet, betonvloer gerepareerd, hardstenen vensterbankje 
gelegd en de hele boel eens flink schoongemaakt. Nu kan Anne alle jammetjes, eieren, brood, vlaaien en nog veel meer rustig aan de man proberen te brengen. Babette heel erg bedankt voor je creativiteit en hulp!
Zoals jullie enige tijd geleden hebben kunnen lezen hebben we een Oude Hooizolder. Omdat mijn 'oude' kanomaatje Eric Franken en Felicia's 'oude' koksmaatjes Babette Harms hun spaarzame herfstvakantietijd graag al klussend bij ons wilde 
doorbrengen hadden wij het plan opgepakt om deze hooizolder eens van een nieuw en veilig vloertje te voorzien. We kennen elkaar al heel wat jaartjes, hebben lief en leed gedeeld in onze Europagaai-tijd, heb zelfs mijn eerste wildwaterkanotochtje in 1987 met Eric als instructeur 
meegemaakt. Dat schept een band en werkt heel prettig samen als je zo'n enorme klus aanpakt. Op maandagochtend zijn Eric en ik begonnen met het slopen van de kuis verrotte vloer. Felicia en Babette zijn begonnen aan het bakhuis (hier morgen meer over!!). Doordat de vloerdelen behoorlijk 
aangetast waren door allerlei beestjes was hier niets meer van te maken. De hele 90m2 vloeroppervlak hebben we eruit gebroken. Alles weggekieperd. Niets meer van te maken. Mooi voor alle kampvuren volgende zomermaanden. Daarna alle vloerbalken nagelopen en de slechte vervangen door nieuwe 
balken. Alles goed behandeld tegen houtworm, boktor en allerlei andere fijne beestjes. Onder het genot van een heerlijk muziekaal deuntje en een babbel met Eric gaat zo'n klus best snel. 's Avonds heerlijk uitgebreidt gegeten. De dinsdag een begin gemaakt met het leggen van de nieuwe vloer. Dit is een uiterst secuur werkje om de eerste delen precies goed uitgelijnd te krijgen. Nadat we even op en neer gereden zijn naar de Brico Depot om de juiste 
schroeven en andere materialen te halen zijn we begonnen om de vloer verder door te leggen. Woensdag hebben we de vloer verder afgemaakt en nu ligt er een splinternieuw mooi vloertje in de toekomstige groepsruimte voor o.a. yoga, meditatie, muziekactiviteiten, kunst- en schildercursussen enz. Eric en 
Babette nogmaals ontzettend bedankt voor jullie enorme hulp en aanwezigheid. Wij en de kinderen vonden het heel fijn jullie hier een aantal dagen in deze hoedanigheid over de vloer te hebben gehad. Dat smaakt naar meer. Merci!!!
De laatste dagen is het prachtweer hier. 's Ochtends koud, mistig en helder. 's Avonds een prachtige ondergaande zon. De kleuren die je in dit jaargetijde ziet zijn fantastisch.
Sinds afgelopen woensdag hebben we er een paardenmeisje bij. Anne wil al tijden dolgraag op paardrijles. Twee weken geleden zijn we naar een opendag van een manege hier in de buurt geweest. Dat was voor haar een feest! Bij de inschrijving bleek dat alle beginnersgroepen vol 
waren dus zou ze op een wachtlijst geplaatst worden. Dat betekende voor Anne nog flink wat weken wachten op het verlossende telefoontje. Wel, afgelopen maandag kwam dat telefoontje al. Er was een plaats vrijgekomen en dus hebben we er nu een paardenmeid bij.
Ook hier doet de herfst rustig aan zijn intreden. 's Ochtends is het behoorlijk fris maar daarna gaat het zonnetje weer flink haar best doen en komt het kwik toch weer richting de 18 graden met een strak blauwe hemel. De ideale tijd dus om eens langs de bramenstruiken te struinen. 
De vlierbes is al enige tijd geleden van de, in onze tuin staande, struiken geplukt. Hele manden, emmers en koelboxen vol met vers fruit. Daarna alles goed schoonmaken en de pan in om verwerkt te worden tot heerlijk bramenjam en vlierbessenjam. De komende dagen gaan we de appelbomen rondom Pauliat
te lijf en zullen de dames van het 'versfuitverwerkingsteam van Pauliat' ook nog appelgelei maken. En natuurlijk kunt u al deze heerlijkheden volgend jaar in ons, tot nostalgisch winkeltje omgedoopt, bakhuis tegen een vriendenprijsje van grootgrutter Anne kopen. Ook zullen daar iedere dag verse eitjes en brood te vinden zijn, zo ook overheerlijke Limburgse vlaaien en allerlei andere lekkernijen. grootgrutter Anne, elke dag beter
