In 1992, 1994 en 1998 zijn wij in Nepal geweest. Nepal blijft voor ons altijd een heel speciaal land. In Nederland, Frankrijk en Nepal heeft ons leven vorm gekregen. Deze landen hebben ons levenspad aangegeven. Steenmannetjes zijn er om de juiste richting aan te duiden. Het zijn op elkaar gestapelde stenen die je terug vind in het ruige landschap. Je loopt van steenmannetje naar steenmannetje zodat je de weg niet kwijtraakt. In de meest afgelegen gebieden kom je ze tegen. Tijdens onze adembenemende trektocht naar de Mount Everest stonden ze in grote getalen langs de kant. Maar dit pad is ook best een druk bewandeld pad. De trekking door het Langtang gebied, ten noorden van Kathmandu is een stuk rustiger en ook hier stonden de steenmannetjes weer fier aan de horizon op ons te wachten.
Felicia en ik hebben ook de 270 km lange wilde rivier de Sun Kosi met z'n tweetjes gekanood en ook hier vonden we op de verlaten strandjes waar we ons kampement hadden de steenmannetjes naast ons kampvuurtje. Tijdens onze eerste Europagaai kajakexpeditie op de Tamur-rivier in 1998 gaven de steenmannetjes ons wederom de juiste richting aan. En afgelopen week op de Allier gaven de steenmannetjes Anne en Noah aan op het juiste pad te zitten. Omdat steenmannetjes gemaakt worden door de mens die ze passeert heeft ook Anne een mooi exemplaar achtergelaten voor de volgende die er langs trekt.
In 1992, 1994 en 1998 zijn wij in Nepal geweest. Nepal blijft voor ons altijd een heel speciaal land. In Nederland, Frankrijk en Nepal heeft ons leven vorm gekregen. Deze landen hebben ons levenspad aangegeven. Steenmannetjes zijn er om de juiste richting aan te duiden. Het zijn op elkaar gestapelde stenen die je terug vind in het ruige landschap. Je loopt van steenmannetje naar steenmannetje zodat je de weg niet kwijtraakt. In de meest afgelegen gebieden kom je ze tegen. Tijdens onze adembenemende trektocht naar de Mount Everest stonden ze in grote getalen langs de kant. Maar dit pad is ook best een druk bewandeld pad. De trekking door het Langtang gebied, ten noorden van Kathmandu is een stuk rustiger en ook hier stonden de steenmannetjes weer fier aan de horizon op ons te wachten. 
Felicia en ik hebben ook de 270 km lange wilde rivier de Sun Kosi met z'n tweetjes gekanood en ook hier vonden we op de verlaten strandjes waar we ons kampement hadden de steenmannetjes naast ons kampvuurtje. Tijdens onze eerste Europagaai kajakexpeditie op de Tamur-rivier in 1998 gaven de steenmannetjes ons wederom de juiste richting aan. En afgelopen week op de Allier gaven de steenmannetjes Anne en Noah aan op het juiste pad te zitten. Omdat steenmannetjes gemaakt worden door de mens die ze passeert heeft ook Anne een mooi exemplaar achtergelaten voor de volgende die er langs trekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je wilt reageren!
Als je geen google-account hebt dan kun je het rondje vóór Naam/URL selecteren. Vul je naam in (url hoeft niet).
Bedankt voor je reactie.