Anne heeft het goed naar haar zin op het
collège, de franse middelbare school. Ze zit in het
cinquième, oftewel het 5e. De klassen worden teruggeteld. Van het 6e tot het 3e zit je op het
collège en sluit je af met het
brevet. Daarna ga je door naar het
lycée en begin je in het
seconde, oftewel het 2e. Daarna
la première, het 1e en tenslotte
la terminale en dit sluit je af met
le bac. Tussendoor maak je allemaal richtings- en beroepskeuzes. Het gaat erg goed met haar. Voor een meisje dat op haar negende in Frankrijk naar een dorpsschooltje is gegaan is het natuurlijk behoorlijk aanpassen. In het begin is het flink aanpoten geweest voor haar en Noah om de taal machtig te worden.
Na een half jaartje hadden ze het al goed onder de knie. Als je ze nu hoort praten met hun vrienden en vriendinnen dan is dat accentloos frans. Als je ons hoort praten dan is het zeer duidelijk dat frans niet onze moedertaal is. Bij de kinderen hoor je dat dus absoluut niet. Een aantal maanden geleden heeft Anne zich opgegeven om mee te doen aan het
concours d'orthographe, een dictee-wedstrijd. Een groot aantal leerlingen van het 6e en het 5e deden hier aan mee. Uiteindelijk is Anne hiermee derde geworden. Ontzettend goed natuurlijk van haar en ze was er dan ook erg blij mee. Doordat ze de derde plaats heeft behaald was ze
finaliste départemental en mocht ze afgelopen zaterdag meedoen aan de volgende fase van dit concours. Alle leerlingen die een podiumplaats hadden gehaald van heel het departement l'Allier mochten naar deze volgende stap toe.
Dit concours werd gehouden in departements-hoofdstad Moulins. Via een officiële uitnodiging van het ministerie van onderwijs en de universiteit van Clermont-Ferrand (de regio-hoofdstad) werd ze verwacht in het universiteitsgebouw van Moulins om mee te doen aan
le défi des mots, championats d'orthographe et de langue française. De grote groep kinderen werden wederom gesplitst in een groep 6e/5e en een groep 4e/3e. Het was allemaal erg spannend met een grote groep onbekende kinderen in zo'n chique gebouw. Anne heeft een pittig dictee moeten maken en daaropvolgend nog een behoorlijk aantal vragen moeten beantwoorden. Wij mochten daar uiteraard niet bij zijn dus hebben we ons in de middag goed vermaakt in Moulins. Na dit concours werden alle kinderen in bussen naar een bioscoop gebracht en hebben ze de film Rango bekeken. Om half zes werden ook wij verwacht in het gebouw van de crédit agricole bank, een hoofdsponsor van dit evenement, en werd de prijsuitreiking gedaan. Ze zat niet bij de laatste vijf maar dat Anne dit allemaal al gehaald heeft met maar drie jaar frans is natuurlijk al heel bijzonder. Voor ons is ze een kampioentje en we zijn dan ook enorm trots op haar. Van de 2081 leerlingen van het hele departement l'Allier die meegedaan hebben aan de voorronde hebben uiteindelijk 151 deze finale bereikt. Anne was er één van. Degenen die bij de laatste vijf zaten mogen verder naar de volgende ronde in Clermont-Ferrand en daarna, als je daar bij de laatste hoort mag je door naar Parijs. Er staat een
artikel in de krant La Montagne.
We gaan flink vooruit in Le Péron en zijn, voor het binnenwerk, in de afwerkingsfase terecht gekomen. De tegels in badkamer en keuken zijn gevoegd en daardoor kunnen de laatste elementen hun definitieve plaats krijgen. Gisteren is de tuin flink onderhanden genomen door een graafmachine. De 
afgelopen dagen heb ik alles voorbereid voor de werkzaamheden rond de nieuw te plaatsen septictank. Je kunt niet zo maar ergens een tank in de grond stoppen. Hier zijn heel wat regels aan verbonden. Al een tijd terug hebben we met de inspecteur van de voor ons geldende instantie contact 
gehad en het gehele plan ter plaatse bekeken en doorgenomen. Ik had alles uitgezet met picketjes en de contouren van de twee gaten gemarkeerd met de kleurtje. Zo'n graafmachine is fantastisch om dit soort werk te verzetten. Na het verwijderen van een aantal boomstronken en stenen zijn 
we begonnen met het gat voor de septictank. Dit gat is niet zo groot en is vrij snel gemaakt. Het is wel belangrijk om de tank diep genoeg te plaatsen zodat je voldoende hellingshoek overhoudt, je wilt niet dat de inhoud van de tank je huis in stroomt... De tank hebben we direct 
geplaatst en gevuld met water. Daarna was het gat voor het vloeiveld aan de beurt. Er komt een enorme hoeveelheid zand uit zo'n gat. Hier hadden we een goede oplossing voor gevonden. Jean, onze altijd behulpzame buurman, kon dit zand wel gebruiken om enkele kuilen in zijn wei mee te vullen. Dus een grote hoeveelheid zand ging direct van de graafmachine de aanhanger in. Het overige zand ligt nu netjes rondom het gat van het vloeiveld. Het vloeiveld is de komende tijd aan de beurt. Dit is een verhaal apart. In ons geval moet er eerst een waterdicht zeil in. Daarna een buizenstelsel aangesloten op een uitstroombuis. Vervolgens een laag speciaal grind overheen. Daarna een speciaal doek, vervolgens een flinke laag gewassen rivierzand. Daarna weer een laagje grind met daarop wederom een buizenstelsel aangesloten op de uitstroom van de septictank afgedekt met een laatste grindlaagje. Hier overheen komt ook een doek. Er moeten nog een aantal ontluchtingsbuizen aangesloten worden op de daarvoor aangegeven plekken. Als al het werk gedaan is dan een telefoontje plegen naar de inspecteur die vervolgens het hele zaakje komt keuren. Je ziet het, dit zijn enorme klussen waarbij je eigenlijk geen fouten kunt maken anders kun je opnieuw beginnen. Ja het is wat hè, en dan te bedenken dat je van al dat werk onder de grond later niks meer ziet.
