Neefjes en nichtjes

Kerst. Tijd van bezinning. Tijd van samenzijn. Vorig jaar waren wij in Nederland bij onze families in Limburg en Brabant. Dit jaar zijn mijn ouders, broer, zus, zwager, neefjes en nichtjes in de auto gestapt om via de spekgladde wegen in Brabant naar het Franse land af te reizen. Voor ons allen toch speciaal. Voor het eerst sinds ons wonen hier (en dat is op de kop af vandaag 3 jaar!!) is iedereen op de zelfde tijd bij ons samen. De dagen vullen zich met flink bijkletsen, veel surprises en cadeaus uitpakken, en lang en uitgebreid tafelen. Heerlijk! Maar om onze luie lijven toch even van wat nieuwe energie te voorzien hebben we met z'n allen de boomgaard van Le Péron onder handen genomen. Vooral voor de neefjes en nichtjes Cesar, Carlijn, Yanick, Sophie, en Anne en Noah was dit heerlijk. Met een ronkende kettingzaag hebben we met behulp van Walther, Esther, Ariën, Riek en Chris een aantal bomen die te dicht bij het huis stonden en die het prachtige uitzicht belemmeren gerooid en in hapklare stukken gezaagd. Een spektakel in de besneeuwde boomgaard. De kinderen hebben zich heerlijk uitgeleefd in de tuin en vele appelbomen zijn geannexeerd als boomhut of zelfs boomhotel. Met flinke rode wangen zijn we daarna weer huiswaarts gegaan om vervolgens heerlijk rozig ons te storten op de diverse gezelschapsspelletjes. Lachen, gieren, brullen!

Kerst 2010

We willen al onze trouwe weblog-lezers een hele fijne Kerst toewensen. In Nederland hebben jullie een witte kerst, dat is zeker. Hier in Pauliat is het op dit moment nog groen maar er komt nieuwe sneeuw aan. Dus ook hier waarschijnlijk een witte wereld. Blijf ons volgen ook in 2011!

Joyeux Noël et bonne année

Sjoerd | Felicia | Anne | Noah

Rustig kabbelend

Het leven kabbelt hier rustig verder. De sneeuw is allang weer verdwenen. Sinterklaas met zijn prachtig gemaakte surprises is uit Pauliat vertrokken. Mijn blog-inspiratie stond even op een laag pitje. Ik heb de laatste tijd een overdosis gipsplaatschroeven, isolatierollen en afwerklatjes moeten verwerken. Vorige week nog een middagje mijn werkhoofd leeg gepeddeld op de, tot de nok toe met smeltwater en regen gevulde, Cher. Ik mis mijn kanomaatjes uit Nederland wel. Maar Noah zit sinds september bij een kanovereniging en zodoende krijgen we meer contact met lokale wildwatervaarders. Dit heeft geresulteerd in het opzetten van een klein toervaardersclubje. Zo eens in de maand gaan we dan een dagje ergens in de buurt het wilde sop opzoeken. Ook hier is het huis weer helemaal in Kerstsfeer gebracht. De boom staat prachtig te pronken. Wij hebben ons huis van binnen een relaxte Kerstgloed gegeven. Maar onze landgenoten die kunnen er wat van. Al sinds begin december is het raak hier. Als je 's avonds terug naar huis rijdt dan doen je ogen pijn bij het aanzien van de werkelijk afschuwelijk versierde huizen in de omgeving. De één nog lelijker dan de ander. Alle kleuren van de regenboog worden gebruikt om de huizen van binnen maar vooral ook van buiten te versieren. Hele arrensleeën getrokken door Rudolf staan wild te knipperen op het dak van zo'n huis. Klimmende kerstmanpoppen hangen aan vensterbanken, regenpijpen en balkonnetjes. Sneeuwpoppen met lichtgevende neuzen staren je in het voorbijrijden aan. De hele omtrek van een huis wordt voorzien van een lichtslinger en dan bij voorkeur met verschillende kleuren lampjes en.. dat alles in de hoogste knipperstand. Ook de gemeentelijke dorpsversieringen doen hier aan mee. Hele gemeentehuizen en kerken worden verlicht. Gelukkig heeft gemeente Treignat wel een goede smaak. Hier is alles met rustige witte lampjes versiert. Op één gekleurde lampjesslinger na. En daar knippert dan ook gelukkig maar één stel witte lampjes in een langzaam tempo. Maar dit alles brengt toch een heerlijke Kerstsfeer met zich mee. Op de scholen van de kinderen wordt deze week het Kerstdiner geserveerd. Dat er goed gegeten wordt tussen de middag op school dat weten we al vanaf het begin dat we hier zijn. Maar met Kerst wordt er nog eens grootser uitgepakt door het keukenkorps. Ja het goed tafelen door de Fransen wordt hier inderdaad al vanaf kinds aan met de paplepel ingegoten.

Sneeuw

Nu al? Koud. Sneeuw. Nog meer sneeuw. Glad. Geen schoolbus. Helemaal geen school. Glibberen. Sneeuwruimen. Sneeuwballen. Warme chocomel. Haardvuur. Zelfgehaakte muts. Koude handen. Doorklussen. Vorstverlet? Non. Zon! Foto.