Ook zo toe aan vakantie?

Even wat sfeerplaatjes van de omgeving en aktiviteiten die je kunt doen bij ons in de buurt.

Foto 1 Naar de weekmarkt in Boussac
Foto 2 Fietsen met de kinderen
Foto 3 Klauteren en picknicken bij Les Pierres Jaumâtres
Foto 4 Spelen in onze speeltuin
Foto 5 Bezoekje aan Montluçon, kasteel en fonteinen
Foto 6 Terrasje pikken in de middeleeuwse binnenstad van Montluçon
Foto 7 Boomklautertouwbruggenparcours bij Toulx Sainte Croix
Foto 8 Pretpark Le Pal
Foto 9 Heerlijk wandelen over de boerenweggetjes van Treignat
Foto 10 Prachtig wandelen door de groene Gorges du Cher
Foto 11 Fietsen door de mooie omgeving
Foto 12 En langs de Méridienne Verte
Foto 13 Lekker zonnen aan het strandje van 'ons' meer
Foto 14 Zwemmen in het meer van Herculat
Foto 15 En kanoën in het meer

Afkoelen in 'ons' meer

De laatste dagen is het heerlijk zomer hier. Dus iedere avond rijden we even naar 'ons' meer toe. 2 minuutjes in de auto en we zijn bij l'étang d'Herculat oftewel het meer wat behoort bij Treignat. Het water is heerlijk aangenaam. Zelfs Felicia wandelt zo het water in, nou dan moet het wel lekker op temperatuur zijn. Dus voor alle gasten die naar ons toekomen deze zomer... vergeet je zwembroek en bikini niet!

Schoorsteen (2)

De afgelopen dagen zijn we druk in de weer geweest om de schoorsteen weer aanzien te geven. Toen we ons huis voor de eerste keer bekeken was al duidelijk dat de schoorsteen een flinke opknapbeurt moest krijgen. Er was namelijk een flink stuk afgebroken en er ontbraken twee zogenaamde ''hoedjes'' bovenop. Deze typische hoedjes had ik al teruggevonden in het bakhuis onder een flinke laag kippenpoep en rommel. Omdat deze klus toch op aardige hoogte is hebben we de hulp ingeroepen van twee vaklieden. Zij hebben tenminste ook een steiger die deze hoogte bereikt. We hebben een tijd terug al aan een Fransman gevraagd of hij deze klus zou kunnen klaren. Dat kon ie maar vervolgens kwam hij niet meer opdagen. Zo gaat dat in Frankrijk en daar moet je je niet te druk om maken en gewoon een andere weg gaan bewandelen. Nu is het geval dat er hier ook Engelse en Nederlandse vaklieden een klusbedrijf beginnen dus heb ik Andy en Klaas geregeld. Binnen 10 dagen zijn ze twee maal langsgeweest, offerte uitgebracht en met de klus begonnen. Maandagochtend zijn we begonnen met het opbouwen van de enorme steiger. het is toch een hoogte van zo'n 10 meter wat je moet bereiken. Zodra de steiger opgebouwd was zijn we de top goed gaan inspecteren. Het viel allemaal behoorlijk mee. Andy dacht de we tien baksteenlagen zouden moeten afbreken maar dit zouden uiteindelijk vier lagen worden. Verder viel de schade aan de binnenkant behoorlijk mee. Dus afbreken die top en opnieuw opbouwen en ook de ''hoedjes'' terugplaatsen en tevens flexibele buizen in de twee rookkanalen geplaatst. Dit is een behoorlijke klus en hier zijn we de afgelopen drie dagen mee bezig geweest. Het was bloedheet dus we hebben meteen ook een dakterras met parasol aangelegd. Boven op zo'n schoorsteen is het uitzicht prachtig. Ook de binnenmuur op de bovenverdieping wordt onder handen genomen. Maar het eindresultaat mag er wezen. Ik heb onze namen en jaartal in het cement geschreven op de top van de schoorsteen dus we zijn nu voor eeuwig met ons nieuwe huis verbonden.

Schoorsteen, Rio Noguera Pallaresa en château Lavaufranche

Zo, jullie hebben even een paar dagen geen berichtjes van ons gelezen op 'Une baguette et deux croissants s'il vous plaît...', maar we zijn er nog! Even een update van de afgelopen week. Vorige week hebben we keihard gewerkt aan de bovenverdieping. We hadden namelijk geconstateerd dat de stenen waarmee het rookkanaal gemetseld is toch wel behoorlijk poreus waren geworden. Dat betekende dat de hele boel gestabiliseerd moest worden, opnieuw gevoegd moest gaan worden en daarna afgesmeerd om de stevigheid weer terug te krijgen. Felicia is nu volleerd voeger! De tussenwanden beginnen nu vorm te krijgen zodat de kamers binnenkort klaar zijn en ingericht kunnen gaan worden. Verder ben ik een paar dagen in de Spaanse Pyreneeën gaan kanoën met een aantal peddelmaatjes van me. Even heerlijk door de golven van de Rio Noguera Pallaresa gepeddeld. Ik heb hier in het verleden heel veel gevaren dus het was weer leuk om even terug te zijn op deze stek en weer oude bekenden te ontmoeten. Op zaterdag zijn we bij vrienden van ons hier in de buurt uitgenodigd voor een etentje. Zij wonen in een prachtig kasteel, het château de Lavaufranche. Voor Anne en Noah is het altijd een feest om hier naar toe te gaan. Riddertje spelen in een echt ridderkasteel is natuurlijk alleen iets waar je over kunt dromen. Nee, hier is het werkelijkheid. De Commanderie dateert van de XIIe eeuw en is in de loop der jaren aardig uitgebreid. Alles is nog authentiek, de Donjon, zalen met enorme schouwen, stenen wenteltrappen, latrines en ook een prachtige kapel met fresco's. Maar goed, jullie zijn weer op de hoogte, de verbouwing vordert, alles staat prachtig in bloei, de zomer is gearriveerd, joie de vivre!!

Kano expeditie op de Cher

Gisteren ben ik met de kinderen gaan kanoën op de rivier de Cher. Een tijdje geleden heb ik een speciale kano gekocht waarin je met z'n tweetjes gezellig kunt peddelen. Zeker als er eentje inzit die ook een beetje weet wat hij doet op het schuimende water. Laten wij nu over het geluk beschikken dat ik wel een beetje weet wat je moet doen op wild stromend water. Dus togen wij 's middags met een stralende glimlach naar de rivier de Cher welke hier op een half uurtje rijden vandaan ligt. De Cher is een zijrivier die uitmondt in de oppermachtige Loire. De bovenloop van de Cher biedt ontzettend leuk rustig kabbelend wildwater. We hebben het stuk gevaren dat bekend staat als de Gorges du Cher, oftewel de kloof van de Cher. Nu moet je je bij een kloof niet direct steile rotswanden en diepe dalen voorstellen. Een kloof kan ook wat wijdser gevormd zijn. De rivier meandert prachtig door het groene landschap. Mooie rotswanden doemen voor je op. Een groep klimmers hangt aan touwen aan de steile rotsen. De ruines van het voormalige château de l'Ours torent trots en stoer boven de boomtoppen uit. De wilde stroomversnellingen bedwing ik samen met Anne. Ze krijgt flink wat golven te verwerken. Na ruim een uur gevaren te hebben wordt de kloof weer wijder en weet ik dat we snel bij het eindpunt aan zullen komen. Noah en Felicia zitten al op ons te wachten bij het slalomparcours bij het einde. Daarna ben ik ook nog met Noah flink gaan peddelen op deze rustige slalombaan. De volgende keer is hij aan de beurt om de rapide de l'Ours, rapide La Vaguouse en le fameux coin à marmites te bedwingen!

Fête Patronale

Zondag was het jaarlijks terugkerende Fête Patronale. De hele bevolking was uitgelopen om dit feestje mee te vieren. Vanaf een uurtje of twee brak ook eindelijk de zon door en werd alles muzikaal geopend door een caribisch muziekgroep. Vervolgens struinde iedereen de kermis af. Eendjes vissen, ballonetje schieten, pluche knuffel grijpen, suikerspin eten, draaimolen zitten, nog een draaimolen zitten, zoetigheid happen en natuurlijk buurman en/of -vrouw botsen in de botsauto's. Daarna weer klappen en lichtjes meeswingen op de heerlijke klanken van de muziekgroep. En hoppetee weer een rondje kermis. Beetje bijkletsen, handjes geven, nog een keer botsen om vervolgens toch maar op een normale tijd naar huis te gaan omdat Anne en Noah de volgende dag op schoolreis zouden gaan. 's Avonds werd het geheel afgesloten met een mooi vuurwerk welke ik prima vanuit onze tuin heb kunnen bekijken. Bij iedere knal steeg er een luid gejuich op uit Treignat.

Gala annuel

Gisterenmiddag is het feestweekend geopend met een serieuze doublette pétanquewedstrijd. Uit allerlei omliggende dorpen kwamen les joueurs naar Treignat om de hoofdprijs in de wacht te slepen. Jong en oud deed hieraan mee en het is altijd leuk om te zien hoe de Fransen opgaan in dit spel. Zelfs een langdurige regenbui kon ze niet uit hun spel krijgen. Er werd gewoon doorgespeeld vanonder de platanen. s 'Avonds was het grote optreden van alle schoolkinderen van Treignat. Aangekomen in de salle des fêtes was het al een drukte van jewelste. Anne en Noah zijn zich snel gaan omkleden en op het versierde podium hebben ze met hun klas een wereldoptreden gegeven aan alle inwoners van Treignat, Saint Sauvier en Archignat. Het was een vol programma met allerlei optredens van dansgroepjes van zowel kinderen als ouders. Na de pauze was er een geweldige show van 'Miss Lulu et les Zéboueurs', een clown. Vanuit een vuilniscontainer betrok ze alle kinderen en ouders bij haar verhaal. Ook de ballonnen kwam op de proppen. Niet alleen kleine bloemetjes kon ze er van maken. Nee, ook heuse manshoge clowns werden gefabriceerd van deze langwerpige ballonnen.

Terrasje pikken?

Dat zit er de laatste tijd niet echt in hier in Frankrijk. We hebben een natte maand achter de rug en het is nog niet afgelopen. Maar goed, laat het nu maar vallen dan kunnen we vanaf juli extra genieten van het heerlijke zonnige weer. Tussen de regenbuien en flink gevorderde werkzaamheden aan de bovenverdieping door hebben we ook het terras nog even opgefrist. Dit weekend is het groot feest in Treignat. Het fête patronale, een jaarlijks terugkerend groot dorpsfeest, staat voor de deur. Het halve dorp, inclusief Felicia, ze zit in de feestcommissie, is al maanden bezig met dit feest. Afgelopen dagen is de kermis al opgebouwd. Het hele plein, en jawel we hebben een behoorlijk groot dorpsplein voor zo'n dorpje, staat helemaal vol met van alles en nogwat. De kinderen hebben na schooltijd vanaf januari flink geoefend aan een galavoorstelling. Vanavond is het zover en kunnen ze hun dansjes aan de hele bevolking laten zien. Verder staat er vanmiddag een pétanque wedstrijd (jeu de boules) op het program. En morgen wordt het hele dorp aan het dansen gebracht door een heerlijk swingende antiliaans/caribisch muziekgroep. We zijn benieuwd en brengen verslag uit.

Schoolreisje Noah

Afgelopen woensdag is Noah met zijn klas op schoolreis geweest naar het grootste eikenbos van Europa, het forêt de Tronçais. Dit gigantische bos van 10.000 ha ligt op een klein uurtje rijden bij ons vandaan. 's Ochtends vroeg verzamelde iedereen zich op het schoolplein om met de bus naar het forêt gebracht te worden. Felicia is die dag als 'hulpmoeder' meegeweest. De busreis op zich was al een belevenis. De chauffeur was niet goed op de hoogte van de te rijden route. Dus eindigde de busreis op een modderig zandpad in het grote donkere bos. Voorzichtig werd de bus gekeerd en uiteindelijk werd alsnog het afgesproken punt bereikt. Daar stond de organisatie al te wachten. Het is een hele leuke educatieve dag geworden. De kinderen hebben alles bij elkaar zo'n tien kilometer gewandeld en onderweg hebben ze een flink aantal enorm grote en dikke bomen gezien. In Frankrijk is de lunch heilig, zo ook tijdens een schoolreisje. Het meegebrachte eten werd midden in het bos genuttig en hier werd ruimschoots de tijd voor genomen. Het is de hele dag lekker weer geweest. Dit was een wonder omdat het hier de laatste weken behoorlijk aan het regenen is. De kinderen hebben zich kostelijk vermaakt en waren bekaf toen ze op het einde van de middag terugkwamen op het schoolpein.