Elke boer van prima leeftijd draagt er één. Sommige zijn wat vies geworden van het harde werken. Hebben hier en daar een gaatje of scheurtje erin. Maar zodra er een officieel bezoekje afgelegd wordt dan komt de 'zondagse' uit de kast. Deze ziet er netjes verzorgd uit.
Bij ons in Pauliat zie je natuurlijk Jean met een boerencasquette lopen. Maar ook Henry, Raymond, Bernard en Jean-Guy, en de andere Jean, Henry, Raymond, Bernard en Jean-Guy (want ze heten ook allemaal hetzelfde) lopen. Op de bok van iedere tractor of achter het stuur van elke witte Citroën C15 zie je weer een casquette verschijnen. Alleen als je een jongere boer tegen komt (en die hebben we hier ook voldoende. Sterker nog de jongere boer heeft de Allier ook ontdekt. Hier kun je nog voor weinig veeeeeeeeel kopen, of de boerderij zit toch al in de familie en daardoor is het makkelijk om de zaak over te nemen en de landbouwgrond om je heen op te kopen van de andere boeren) dan wil de casquette nog wel eens niet vertegenwoordigd zijn. Deze generatie gaat toch meer voor de recentere pet.
Ik vind het er altijd prachtig uitzien. Zo'n verweerde kop met diepe groeven en een brede lach met zo'n oude typerende casquette op het hoofd. Nee, je ziet ze niet bij de bakker naar buiten komen en een baguette onder de arm dragen, daarna wegfietsend met het nog knapperende stokbroodje onder de pakkendrager. Maar toch probeer ik nog vaak dit beeld met gesloten ogen voor me te zien zodra ik 's ochtends de deur van de boulangerie achter me dichttrek en ik het boertje een bonne journée toegewenst heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je wilt reageren!
Als je geen google-account hebt dan kun je het rondje vóór Naam/URL selecteren. Vul je naam in (url hoeft niet).
Bedankt voor je reactie.