donderdag 29 december 2022

Een terugblik..

Ik kijk m’n jonge kinderen en Felicia aan en besef dat we vertrokken zijn. Het is 29 december 2007, alweer vijftien jaar geleden, dat we de straat in Oirsbeek Limburg uitreden op weg naar het zuiden, naar Treignat, naar Le Petit Pauliat. Een nieuw avontuur tegemoet. Een avontuur wat voor ons heel normaal aanvoelde. Heel natuurlijk. Een logisch vervolg op wat we de jaren daarvoor al allemaal ondernomen hadden. Aangekomen in Pauliat staken we de sleutel in de deur van ons nieuwe huis. Ons nieuwe bijzondere plekje. De sleutel was eigenlijk symbolisch. De boerderij stond er al 30 jaar leeg en verlaten bij. De voordeur was niets meer dan een plank in een gat vastgebonden met een blauw touwtje. Meer niet. Maar voor ons was dit alles, meer dan we konden wensen. Zorgvuldig hadden Felicia en ik dit plekje uitgezocht om ons nieuwe leven op te bouwen. Een plek en gebied waar nog zoveel te ontwikkelen was. Waar we volledig onze eigen creativiteit kwijt konden. Geen standaard vakantiedomein overnemen. Nee we wilde het zelf helemaal creëren. We hebben ons vanaf die datum met zoveel liefde en energie ingezet om een fantastische plek op te bouwen waar niet alleen wij maar ook heel veel anderen van zouden kunnen gaan genieten. Nu 15 jaar later zijn onze kinderen Anne en Noah bezig om hun eigen plekje te vinden in Frankrijk of elders. Felicia en ik genieten nog dagelijks en gaan nog wel even door met het ontvangen van jullie, onze gasten, om ook te komen genieten van dit bijzondere plekje Le Petit Pauliat. Benieuwd naar ons verhaal? We laten het je met alle liefde zien en vertellen het je graag persoonlijk. Bienvenue chez nous! A bientôt! 




 

(En français)
Une rétrospective ... 

Je regarde mes jeunes enfants et Felicia et je réalise que nous sommes partis. C'est le 29 décembre 2007, il y a déjà 15 ans, que nous avons quitté Oirsbeek Limburg Pays-Bas pour nous rendre au Petit Pauliat Treignat. Faire face à une nouvelle aventure. Une aventure qui nous a semblé tout à fait normale. Très naturel. Une suite logique de tout ce que nous avions entrepris les années précédentes. Arrivés à Pauliat, nous avons mis la clé dans la porte de notre nouvelle maison. Notre nouvel lieu singulier. La clé était en fait symbolique. La ferme était vide et abandonnée depuis 30 ans. La porte d'entrée n'était rien de plus qu'une planche dans un trou attachée avec la fameuse ficelle bleue. Rien de plus. Mais pour nous, c'était tout, plus que ce que nous pouvions souhaiter. Felicia et moi avions soigneusement choisi cet endroit pour construire notre nouvelle vie. Un lieu et une région où il y avait encore tant à développer. Où nous pouvions exprimer pleinement notre propre créativité. Ne pas reprendre un domaine de vacances standard. Non, nous voulions le créer entièrement nous-mêmes. À partir de cette date, nous nous sommes consacrés avec beaucoup d'amour et d'énergie à la construction d'un lieu singulier dont non seulement nous, mais aussi beaucoup d'autres personnes, pourrions profiter. Aujourd'hui, 15 ans plus tard, nos enfants Anne et Noah sont occupés à trouver leur propre place en France ou ailleurs. Felicia et moi en profitons encore quotidiennement et continuerons à vous accueillir, vous, nos hôtes, pour que vous puissiez vous aussi venir profiter de cet endroit singulier qu'est Le Petit Pauliat. Vous êtes curieux de connaître notre histoire ? Nous serions ravis de vous le montrer et de vous le raconter en personne. Bienvenue chez nous ! A bientôt !

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...