Sabelsprinkhaan

Hét geluid van Frankrijk. Vroeger, 's avonds bij het kampvuur op de camping langs een rivier in Frankrijk. Of weet je nog bij die boer op z'n veld tussen de koeien en de zonnebloemen ergens in the middle of knowhere. 's Ochtends naar de bakker wandelen en une baguette et deux croissants bestellen. Daarna heerlijk toeren door het prachtige landschap van La Douce France. Raampje open, tuffen over de kleine weggetjes, daar is het geluid weer, heerlijk! Rond midi stoppen op een idyllisch plekje, kleedje uitrollen, trachten de Franse lunchgewoonte aan te nemen, en steeds weer dat heerlijke geluid. De geur van gemaaid gras, het hooi en het water, mmmm. Een paar dagen geleden liep er één over de zijgevel. Ik heb er snel een paar foto's van gemaakt. Gisterenochtend vonden we haar op de cour en blies ze d'r laatste adem uit. Nu zit ze in Noah's insectenkooitje en kunnen we de sprinkhaan uitgebreid bewonderen. Jammer dat zij geen geluid meer maakt.